De afschuwelijke waarheid

Hoe meer er bekend wordt over Kris en Lisanne, hoe erger de beelden worden die in mijn hoofd spoken.
Lang hoopte ik bij het volgen van de berichten dat er op een dag goed nieuws zou komen, dat ze beide verdwaald waren in het woud en misschien konden overleven door middel van hun creativiteit.
Maar er lijkt geen ontkomen meer aan, de vraag is nu hoe hun laatste uren moeten zijn geweest.
Overvallen? wilde dieren?
Is het voor hun absolute horror geweest waarin ze terecht kwamen?
Niet te vergeten de radeloosheid van hun familie en kennissenkring, die voortdurende onzekerheid.

Nee, geen van beide is direct of indirect familie van me, maar het laat me niet koud.
Op een leeftijd dat je nog niet eens bent begonnen met echt te leven ging voor deze twee het boek dicht. (Of zou er toch nog hoop zijn voor de ander? )
Het doet me denken aan een collega die vorig jaar een motorongeluk kreeg.
Net de dag ervoor 27 jaar geworden.
Hartverscheurend en indrukwekkend was zijn uitvaart.
De mensen die achterblijven van iemand die -te- jong gestorven is.
Plannen had. Een toekomst voor ogen.

Dan is er opeens niets meer.

Alleen een grote leegte.
23 jun 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van freebird
freebird, man, 12 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende