De afschuwelijke waarheid

Hoe meer er bekend wordt over Kris en Lisanne, hoe erger de beelden worden die in mijn hoofd spoken.
Lang hoopte ik bij het volgen van de berichten dat er op een dag goed nieuws zou komen, dat ze beide verdwaald waren in het woud en misschien konden overleven door middel van hun creativiteit.
Maar er lijkt geen ontkomen meer aan, de vraag is nu hoe hun laatste uren moeten zijn geweest.
Overvallen? wilde dieren?
Is het voor hun absolute horror geweest waarin ze terecht kwamen?
Niet te vergeten de radeloosheid van hun familie en kennissenkring, die voortdurende onzekerheid.

Nee, geen van beide is direct of indirect familie van me, maar het laat me niet koud.
Op een leeftijd dat je nog niet eens bent begonnen met echt te leven ging voor deze twee het boek dicht. (Of zou er toch nog hoop zijn voor de ander? )
Het doet me denken aan een collega die vorig jaar een motorongeluk kreeg.
Net de dag ervoor 27 jaar geworden.
Hartverscheurend en indrukwekkend was zijn uitvaart.
De mensen die achterblijven van iemand die -te- jong gestorven is.
Plannen had. Een toekomst voor ogen.

Dan is er opeens niets meer.

Alleen een grote leegte.

23 jun 2014 - meld ongepast verhaal

freebird, man, 12 jaar

Gewoon ik maandag 23 juni 2014 21:18
Ja, vreselijk. Het houdt mij ook steeds bezig..
NewGirl maandag 23 juni 2014 21:42
Ja echt verschrikkelijk..
Luunaa (opgeheven op 23-1-2015) maandag 23 juni 2014 22:17
Gister een boek van Stephen King gelezen, 1 zin die me enorm bij is gebleven, is "Kinderen zijn een risico". Als ik naar voorvallen als die van Kris en Lisanne kijk, begrijp ik die zin pas echt goed..

't zal je kind maar zijn. Hoop met heel mijn hart dat ze niet hebben geleden. Afschuwelijk, dat het zo voor ze moest eindigen..
kruidje maandag 23 juni 2014 23:33
Ja, iedere keer als ik die frisse jonge koppies zie dan denk ik ; meiden, meiden..wat kan er met jullie gebeurt zijn?
Ik vraag me ook af of we dat ooit echt gaan weten..
Gewoon ik dinsdag 24 juni 2014 08:16
@ Luunaa; mijn moeder heeft ook altijd gezegd dat er vanaf het moment dat ze kinderen (mij en m'n zusje) kreeg, altijd een soort aanwezige angst in haar leven was dat er iets ergs met ons zou gebeuren. Ze heeft ooit gezegd dat die angst soms zó bepalend is dat ze misschien wel geen kinderen had geweld als ze dit van tevoren had geweten. (Mijn moeder heeft nogal een traumatische jeugd gehad met veel ongelukken en verlies van gezinsleden, dus bij haar wrs. dan nog een tikje sterker dan gemiddeld.) Jouw zin "Kinderen zijn een risico" zal ze zich dus goed voor kunnen stellen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dit voor de ouders van Lisanne en Kris moet zijn. Een ware hel. Dit is het ergste wat je jezelf kunt voorstellen als ouder zijnde.
Gewoon ik dinsdag 24 juni 2014 08:16
* gewild
freebird dinsdag 24 juni 2014 20:45
Erg is het zeker en dat begint al met die onzekerheid. In dit geval komt er misschien een antwoord op een deel van de vragen maar er zijn alleen al binnen Nederland voorbeelden te over van mensen waar al jaren onduidelijkheid over is.
Wellicht nog erger: je eigen kind aantreffen na een dodelijk ongeval. Dat gaat voor de rest van je leven ook niet meer van je netvlies.
Gewoon ik woensdag 25 juni 2014 01:40
Inmiddels ook resten Kris Kremers gevonden... definitief allebei omgekomen in de jungle. Afschuwelijk en je blijft je toch afvragen hoe...

O 07 dec 2016 Geluk
O 24 nov 2016 R.I.P. Colonel
O 23 nov 2016 wereld *gedicht*
O 22 nov 2016 laatste beetje *gedicht*
O 21 nov 2016 Wish you were here ( 2 )
O 20 nov 2016 Vuilnisbakwijsheid ( 1 )
O 15 nov 2016 flauw
O 14 nov 2016 Thee-wijsheid
O 13 nov 2016 weg *gedicht*
O 08 nov 2016 Leuk schoeisel **
O 06 nov 2016 reis
O 05 nov 2016 laat mij *gedicht*
O 02 nov 2016 De digitale mens
O 26 okt 2016 spoorweghumor # 115
O 24 okt 2016 app en je privégegevens..

vorige volgende