De belangrijkste letter van het alfabet.

Hoera, ik heb weer plafonddienst! Wat een bullkak dit, stapte 23:20 braaf en moe het nest in; BAM! Wakker. Kutleven.

So anyway, MD-tijd dus. Huis, hond, huwelijk. In die volgorde, Lief en ik hebben het er maar druk mee.

Zijn afgelopen maandag wat gaan bekijken onder de rivier, maar dat wordt 'm toch echt niet. De route Gorinchem<->Brakel is tranentrekkend saai op de weg, en het bootje... Als het nou echt ons droomhuis was geweest, ander verhaal, maar het was een saai rijtjeshuis en we zijn er in ieder geval achter dat we een plekkie met een beetje karakter willen dat vooral heel stil is. En waar we aan moeten klussen want klussen is leuk, en Lief hoopt nog steeds dat wij een kluskoppel gaan worden.
Op de terugweg van de bezichtiging besloten om het eten thuis te laten voor wat het was en een wok in te duiken, want waarom ook niet, ha. Genietend en giechelend als kleuters al onze favoriete hapjes naarbinnen gewerkt want life is so fucking sweet wanneer we samen zijn.
Hebben thuis besloten om een bod te doen op het huis dat voldoet aan al onze eisen maar waarvan we niet naar de bezichtiging kunnen omdat we dan rondbaggeren op pinkpop. Hartstikke spannend allemaal, al bedenk ik me wel net dat er een wand inzit die volledig bestaat uit deuren en daar word ik me toch een partij giftig van om mij ook niet geheel duidelijke redenen.
Hallo, vijf(!) deuren naast elkaar is toch gekkewerk? Hebben zeker nooit sims gespeeld ofzo 🙄 How about no? Al verzekert Lief me dat hij er heus wel eea aan kan aanpassen en dan zijn het er nog maar 3.
Ik maak me wel druk hoor, om het hele huis-koop-avontuur. Want wat als het heel lang duurt? Wat als we écht niks kunnen vinden? Wat als we een huis kopen en het na 6 maanden eigenlijk een kuthuis blijkt en we elkaar dan van de stress niet meer lief gaan vinden en dan vastzitten aan een huis en elkaar en (etc).
Pa3 zegt dan; "Wat als iedereen nuclear ondergoed aanheeft?" Maar dan in het Engels want hij is van Cornwall.

Hondje kan ik kort over zijn, want eerst het huis dus. Maar men ik verheug me erop! De 20e is het drie jaar geleden dat ik afscheid moest nemen van mijn lieve hondekind en wat mis ik het om een mijn leven ook te delen met een hond.
Waarschijnlijk gaan we voor een corgi, Lief vond ze eigenlijk helemaal niks en ik had me al neergelegd bij een alternatief ras, maar hij heeft de laatste tijd heel veel schattige filmpjes gekeken op YT en is nu om.
De naam "Banana" is echter nog steeds veto'ed.

Ha, en huwelijk dus. We hebben het er al uitgebreid over gehad en staan er allebei met een "why not" gevoel in, al zei ik laatst zonder erbij na te denken dat ik heel graag mevrouw K wil worden en hij werd meteen supersuikerzoetknuffelig. Al wil hij misschien liever meneer W worden, want hij vindt dat mijn achternaam exclusiever klinkt dan de zijne.
Imo klinkt de mijne vooral Duitser dan de zijne maar onder de streep kan het me niet echt schelen, het is uiteindelijk maar een achternaam, toch?
Eerder deze week zat hij al prijsopgaves te googlen van een locatie hier in de buurt, die hij ook al vaker ter sprake heeft gebracht.
Deze kerel is zo veel romantischer dan ik. Ergens vind ik het echt heel sneu, dat deze dromer zo'n pragmatic niet-romantisch schepsel aan de haak moest slaan als ik... En romantiek is ook niet echt iets dat je kan leren he?
Oh en de tijdslijn kwam ter sprake, hij zei 1 a 2 op hetzelfde moment dat ik 4 of 5 jaar opperde, dus dan is 3 een mooi compromis?
Misschien gebeurt het wel helemaal niet meer, ik dacht altijd dat ik trouwen echt superbelangrijk vond maar nu ik met iemand samen ben die ook heel graag wil denk ik dat de wetenschap dát hij er een ring omheen wil doen al genoeg is.
Raar maar waar vind ik het samen kopen van een huis veel heftiger dan trouwen, in mijn beleving is het veel makkelijker om weg te lopen van je huwelijk dan van je huis.

Moving on; want ik ben nog steeds niet moe en blijkbaar ook nog steeds niet uitgeluld; waaaaaat doen we met boek-angst? Of specifieker, ik heb dus een maand geleden de auto-theorie boeken ontvangen en sindsdien liggen ze op de kast stof te happen.
Ik ben serieus gestressed van het hele gedoe en ik heb nog geen reet uitgevoerd. Loop steeds stuk op de gedachte "Wat als ik het probeer te leren maar het blijft niet, nooit, never ever hangen " dus om dat te voorkomen doe ik maar helemaal niks?
Superirritante bullshit-faalangsttrip dit, en vooral ook raar want ik heb nog nooit faalangst op dit niveau gehad. Denk ik.
Lief dwingt me ook nergens toe, heeft er uit zichzelf geen woord over gezegd en wanneer ik er uit mezelf over begin (want ik ben wel heel goed in lelijk doen tegen mezelf over alles wat ik vind dat ik moet - maar dan niet doe) wanneer ik er uit mezelf over begin dan geeft hij wat oppervlakkige ideeën en biedt aan om me te helpen met leren, zonder de hulp op te dringen.
Ik ben er niet over uit of ik beledigd ben dat hij me niet wat harder aanpakt en me wat meer dwingt of dat ik me gelukkig prijs dat hij mijn autonomie respecteert en me niet behandelt als een klein kind. Optie C, all of the above.
Die 1000E van I maakte het verhaal ook een beetje lastiger want door die gift kreeg ik heel erg het gevoel dat ik *moest* slagen, want anders heeft zij dat geld aan mij verspild en stel ik haar teleur. Vandaag vertelde ze me aan de telefoon dat ze ooit 40 rijlessen heeft gehad maar door haar hyperactieve aandachtsboog heeft ze uiteindelijk nooit haar rijbewijs gehaald. Letterlijk "als ik een vogel zag vergat ik dat ik ook nog naar links moest".
Na pinkpop ga ik een poging wagen.
Niet geschoten is altijd mis.

Maar eerst pinkpop dus. Ik heb echt totaal geen idee wat er speelt, behalve dan pearl jam op zaterdag en omdat Lief zich er zo op verheugt ben ik me ook bewust van nightwish en metallica op vrijdag.
Maar verder gaan we het wel zien.
Als ik heel eerlijk ben heb ik er sowieso helemaal geen zin in, want beide dagen dat we gaan wordt het 30+ graden, wat echt dikke kak is want de dagen ervoor en erna is midden 20 voorspeld.
Ga er bijna van in weergoden geloven, en dan specifiek weergoden die het op me voorzien hebben
Nou ja, weekendje Zuid-Limburg is ook wel leuk hoor. Donderdag rijden we erheen en zondag weer naar huis, Lief z'n broertje past gelukkig op kattekind dus dat stelt weer gerust.

Zo, nu nog even chillen en dan hopen dat ik alsnog in slaap kom. ZwaaiX