de dood van mijn opa..

Ik zit weer een mooi nummer te luisteren.. dat me raakt.. het klinkt raar.. nummers als zinloos en het land van.. dan komt alles weer boven.. dingen waar ik niet over na wil denken.. ik ga het jullie gewoon allemaal even rustig vertellen.. je moet er een bijdenken dat ik hier met tranen in me ogen zit te schrijven..

pinkster '06:
we zouden een weekendje weg gaan.. mijn opa zou een onderzoek krijgen.. we waren koffers aan het inpakken toen me oma belde.. met trilling in haar stem.. hoor ik iemand huilend aan de telefoon, na een lang verhaal.. hangt mij moeder op.. ik stond in de kamer.. en ze zegt.. ga maar even zitten.. *lysanne gaat zitten* .. me moeder: Lysanne,, stop maar even met inpakken.. opa is net naar het ziekenhuis geweest.. en ze hebben prostaatkanker ontdekt...

Op dat moment ben ik gewoon verder gegaan met inpakken.. met een bigsmile.. nooit gedacht dat ik hem kwijt zou zijn..

de volgende dag ben ik er meteen heen gegaan.. (hij moest meteen blijven.. mocht niet meer lopen.. niks meer..) ik zie hem daar nog liggen.. dat weekend ervoor was ik daar nog gezellig wezen kletsen...
Ik heb even lekker met hem gekletst en ik ging weer weg.. nooit gedacht dat dit 1 van de laatste keren was..

3 weken verder:
ik ben vanaf pinkster ieder vrij moment dat ik had.. daar geweest.. het was tijdens het wk.. heb bij hem een oranje bal gebracht.. we hebben toen (nog) onwijs gelachen..

mijn opa is met de auto zelf naar ht ziekenhuis toe gereden, hij had dus prostaat kanker.. met uitzaaiingen in zijn rug.. ze hadden ons toen nog niet vertelt hoe erg het was.. hij lag er een week in.. hij kreeg steeds ziekhuis voeding.. hij werd steeds magerder.. hij begon steeds bleker te zien.. hij kreeg witte vlekjes in zijn mond.. na 2 á 3 weken kwamen ze erachter dat:

1. hij had een schimmelinfectie
2. hij had al meer dan anderhalve week niet gegeten
3. het was erger geworden allemaal..

hij verzwakte steeds meer.. zijn gebit moest eruit.. door de schmmelinfectie.. het kwam ook in zijn slokdarm.. hij KON nu niet meer eten.. het werd allemaal steeds erger..

week 4, woensdag.. ik kwam daar.. het enige wat daar nog op bed lag.. was een hoopje prut.. zonder gebit.. broodmager.. hij verging van de pijn.. ik ben na een uur weg gegaan.. donderdag ben ik daar heengegaan.. hij vroeg me: Lysanne, wat doe je hier? ik verdien dit niet.. niet meer..
ik heb hem wijs gemaakt dat dat niet zo was.. en dat ik er altijd voor hem was..

week 4 1/2.. ik mocht niet meer heen.. hij is over geplaatst.. ze konden niks meer voor hem doen.. vrijdag.. zijn darmen zijn uitgevallen als verteringsfunctie.. hij moet vergaan zijn van de pijn..
die avond ben ik bij mijn oma gaan slapen..

zaterdag ochtend.. 7:00 wordn we gebeld.. we moesten snel naar het ziekenhuis komen.. het gng verkeerd.. Ik ging naar me tante.. me oma ging naar het ziekenhuis.. 10 minuten voordat ze er was.. heeft mijn opa zijn ogen gesloten..

10 juni 7:32

de week erna zou ik op trektocht gaan.. mar ipv dat ik lekker met vrienden aan het fietsen was.. was ik zondag bij de condolatie.. ik heb minimaal 3 uur achtermekaar bij mijn opa gestaan.. naast zijn kist.. hij was zo rustig.. stil.. in vrede 's avonds ging de deksel erop.. rot moment..

de volgende dag; begrafenis.. ik heb er een fijne dag aan overgehouden.. het was prachtig weer.. we zijn eerst naar de kerk gegaan.. ik heb eenstukje voor gelezen voor mijn lieve sgat
daarna hebben we hem daarheen gebracht.. mooie plek.. kom er nog steeds vaak..

dagen als vandaag.. Jarig.. eerste verjaardag zonder hém .. doet me zeer..
ik zit hier met tranen..
die lieve ismay.. ben haar eeuwig dankbaar!

Lieve Is!
je bent een top meid

xx Lysan

ik moest het gewoon allemaal even helemaal vertellen..

xx