De egoïstische schrijver
De egoïstische schrijver (Jeananas) is volgens mij uit mij verdwenen. De schrijver die wist hoe schrijven moest. De schrijver die kon schrijven zonder te vertellen en die kon verdwijnen zodat er geen schrijver meer overbleef achter de woorden. De woorden die waren zoals ze waren, zwart op wit. Sinds de schrijver is verdwenen, is de vraag ontstaan of die schrijver er ooit wel is geweest. Er is namelijk niets van hem verschenen: geen boek, geen tekst, geen kort artikel, zelfs geen zin. Of ja, er was een column, maar ook die is toen verdwenen. Wat er van de schrijver over is, zijn losse flarden, egodocumenten, die eigenlijk niet van de schrijver zijn, maar van een mens. Want schrijvers zijn geen mensen, het zijn dingen, geesten, iets-en. Zoiets als fantasieën van degene die de schrijver ooit verzonnen heeft en hem maanden geleden stilaan deed verdwijnen.
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende