De helft van je wereld en 100% van je leven
vanmorgen schreef ik hier dat ik iets prober uit te leggen maar niet weet hoe ik t moet uitleggen. mensen die me persoonlijk kennen weten dat dat eignelijk standaard is bij mij.
Maar het dringt nu de laatste paar dagen echt tot me door dat, ondanks dat ik mazzel heb dat alles zo gaat als t gaat, het wel heel erg wennen is allemaal... ik had me iets meer dan n half jaar geleden niet kunnen voorstellen dat ik vandaag hier zou zitten dit te schrijven. Alles wat ik had is bij me weggehaald, maar ik heb t eigenlijk gewoon weer in andere vormen terug.
dat is echt gek, ik mis sommige dingen ontzettend van toen, maar ik ben zo blij met andere dingen die ik nu wel heb.
ik kan echt niet zeggen dat ik nu t ideale leven heb, maar dat had ik vroeger ook niet, maar ik ben (en was) er tevreden mee. Dus waarom zou ik meer willen?
ik denk er altijd over na, hoe t was, hoe t is en hoe het wordt. ik heb ook gewoon andere ideeen en wensen dan toen. K en ik waren druk met kinderen willen krijgen bijvoorbeeld, maar als ik eerlijk ben zal het mij een zorg zijn of ik ooit nog vader wordt, ik heb mn handen al meer dan vol aan mezelf.
Dat soort dingen, dingen die je toen heel belangrijk vond, intresseren je nu niet meer.
Mn leven is heel erg anders en dus zijn mn wensen ook veranderd.....
ik ben nog niet klaar hoor, en ik voel aan mezelf dat ik nog heel erg hiermee bezig ga zijn in mijn hoofd, hoe iemand door uit je leven te stappen, dat leven zo kan omgooien, ÉÉN persoon stapt uit je leven en je bent de helft van je wereld en 100% van je leven kwijt....
En t stomme is, je mist t wel, maar bent stiekem blij dat je t missen moet, en hetgene wat je mist had je niet verwacht dat je juist die dingen zou gaan missen. ik mis bijvoorbeeld k dr moeder, toendertijd was t gewoon je schoonmoeder maar nu is t iemand die je mist, niet eens k, dat heb ik afgesloten en ben erachter dat ik iemand die beter bij me past heb, maar de wereld om haar heen mis ik wel, maar die wereld hoort bij haar dus laat ik t maar voor wat t is.
en bekijk t positief, er waren in die wereld ook dingen die ik echt irritant en erg vond, en daar ben ik nu dus ook mooi vanaf....
ooit komt er n dag dat ik niet minstens 1 keer iets zie of hoor dat me herinnerd aan toen.
Maar het dringt nu de laatste paar dagen echt tot me door dat, ondanks dat ik mazzel heb dat alles zo gaat als t gaat, het wel heel erg wennen is allemaal... ik had me iets meer dan n half jaar geleden niet kunnen voorstellen dat ik vandaag hier zou zitten dit te schrijven. Alles wat ik had is bij me weggehaald, maar ik heb t eigenlijk gewoon weer in andere vormen terug.
dat is echt gek, ik mis sommige dingen ontzettend van toen, maar ik ben zo blij met andere dingen die ik nu wel heb.
ik kan echt niet zeggen dat ik nu t ideale leven heb, maar dat had ik vroeger ook niet, maar ik ben (en was) er tevreden mee. Dus waarom zou ik meer willen?
ik denk er altijd over na, hoe t was, hoe t is en hoe het wordt. ik heb ook gewoon andere ideeen en wensen dan toen. K en ik waren druk met kinderen willen krijgen bijvoorbeeld, maar als ik eerlijk ben zal het mij een zorg zijn of ik ooit nog vader wordt, ik heb mn handen al meer dan vol aan mezelf.
Dat soort dingen, dingen die je toen heel belangrijk vond, intresseren je nu niet meer.
Mn leven is heel erg anders en dus zijn mn wensen ook veranderd.....
ik ben nog niet klaar hoor, en ik voel aan mezelf dat ik nog heel erg hiermee bezig ga zijn in mijn hoofd, hoe iemand door uit je leven te stappen, dat leven zo kan omgooien, ÉÉN persoon stapt uit je leven en je bent de helft van je wereld en 100% van je leven kwijt....
En t stomme is, je mist t wel, maar bent stiekem blij dat je t missen moet, en hetgene wat je mist had je niet verwacht dat je juist die dingen zou gaan missen. ik mis bijvoorbeeld k dr moeder, toendertijd was t gewoon je schoonmoeder maar nu is t iemand die je mist, niet eens k, dat heb ik afgesloten en ben erachter dat ik iemand die beter bij me past heb, maar de wereld om haar heen mis ik wel, maar die wereld hoort bij haar dus laat ik t maar voor wat t is.
en bekijk t positief, er waren in die wereld ook dingen die ik echt irritant en erg vond, en daar ben ik nu dus ook mooi vanaf....
ooit komt er n dag dat ik niet minstens 1 keer iets zie of hoor dat me herinnerd aan toen.
16 sep 2007
- meld ongepast verhaal
-
blabla (opgeheven op 23-7-2011)
zondag 16 september 2007 15:47
Wat is 't ideale leven dan? En welk mens op aarde heeft er werkelijk het ideale leven?
-
nachtwaker (opgeheven op 9-8-2009)
zondag 16 september 2007 16:01
Het ideale leven is toch waar je zelf het prettigst bij voelt.
Het is wat je er zelf van wilt maken..
Ik heb eigenlijk bestw el een ideaal leven simpelweg omdat ik doe en laat waar ik zin in heb en me er erg gelukkig bij voel.
Ik mag niet klagen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 feb 2017 Waar ik het aller-aller- aller- trotst op ben ( 1 )
- O 17 apr 2015 Het is niet eens meer egoistisch te noemen ( 1 )
- O 09 okt 2012 brand ( 2 )
- O 06 sep 2012 welk geld dan godverdomme ( 3 )
- O 06 sep 2012 je kan niet meer betalen dan je verdiend ( 4 )
- O 28 aug 2012 t komt wel uit jezelf maar t niet hoe je je voelt ( 2 )
- O 28 aug 2012 Een "weet je nog" ( 1 )
- O 27 jul 2012 fuck iedereen
- O 03 jun 2012 Raar dat ik single ben? ( 1 )
- O 03 jun 2012 ik doe geen moeite meer
- O 09 mei 2012 i'm sexy and i know it ( 2 )
- O 07 apr 2012 wat eigenlijk goed is ( 1 )
- O 03 apr 2012 ik kan zelfs mezelf geeneens gelijk geven ( 1 )
- O 04 feb 2012 negatief en lastig
- O 15 jan 2012 lusteloos gevoelloos