De Herfst van 2009.
Het regende en mijn
gezicht werd er nat van
Maar niet alleen de regen
maakt mijn gezicht nat,
naast de regendruppel
liep een spoor van een traan.
En de takken van de bomen
langs de kant,
hingen over het pad dat ik liep
als of ze me wilde beschermen
tegen nog meer water in mijn gezicht
De bomen hadden
medelijden met me.
Lieten zelfs hun bladeren los
om mij te troosten.
Had ik ze toen maar vertelt
dat het ditmaal niet hoefde
Want voor het eerst in jaren
kon ik zeggen
dat ik in de herfst gelukkig was.
REALLIFE
xREALLIFEx, vrouw, 17 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende