De jongens van welleer
Waar zijn de echte helden?
Dat ik niet toebehoor tot de groep echte helden moge duidelijk zijn, maar tot de dappere strijders zeker. De mannen van toen, zijn niet meer. Tijden veranderen, en daar is niks mis mee. Zo lijkt er eindelijk een einde te komen aan het "je-moet-maatje-34-hebben-anders-ben-je-vet" tijdperk. Maar dat ter zijde.
Ik ga 4 april naar de Autorai. Een leuke happening waar ik mijn hart op kan halen aan al dat moois. Eerder zou ik samen met iemand gaan, maar door de miscommunicatie kan dit helaas niet doorgaan. Ik vroeg indirect aan een maatje van mij, of hij dat niet wilde. Het antwoord was verpletterend. "Neen" en dan ben je natuurlijk erg nieuwsgierig naar de achterliggende gedachten. Spierpijn! Meneer was bang voor spierpijn. Dat gaat mijn voorstellingsvermogen ter boven. Hij zou die dag ervoor een keuring hebben bij het leger. Dat is natuurlijk heel goed van hem! Maar dat je dan denkt spierpijn te hebben, en dus niet meegaat? Hoe moet dat dan later in het echte leven? Als hij soldaat wordt? Ik geloof dat het dan het onderste hokje wordt. "ongeschikt" ook was hij van mening dat hij wel eens om middernacht thuis zou kunnen komen. [ Wat helemaal niet zo is] En dan werd het teveel gevlieg.
Ik word daar nou zo niet vrolijk van. Een beetje pit mag wel, denk ik dan. Als je van spierpijn al quasi invalide wordt, dan ga je het nog moeilijk krijgen, dacht ik... misschien wel geheel onterecht.
Dus dan ga ik lekker alleen... wel jammer van mijn andere buddy, maar dit lost zich ook wel weer op.
Dat ik niet toebehoor tot de groep echte helden moge duidelijk zijn, maar tot de dappere strijders zeker. De mannen van toen, zijn niet meer. Tijden veranderen, en daar is niks mis mee. Zo lijkt er eindelijk een einde te komen aan het "je-moet-maatje-34-hebben-anders-ben-je-vet" tijdperk. Maar dat ter zijde.
Ik ga 4 april naar de Autorai. Een leuke happening waar ik mijn hart op kan halen aan al dat moois. Eerder zou ik samen met iemand gaan, maar door de miscommunicatie kan dit helaas niet doorgaan. Ik vroeg indirect aan een maatje van mij, of hij dat niet wilde. Het antwoord was verpletterend. "Neen" en dan ben je natuurlijk erg nieuwsgierig naar de achterliggende gedachten. Spierpijn! Meneer was bang voor spierpijn. Dat gaat mijn voorstellingsvermogen ter boven. Hij zou die dag ervoor een keuring hebben bij het leger. Dat is natuurlijk heel goed van hem! Maar dat je dan denkt spierpijn te hebben, en dus niet meegaat? Hoe moet dat dan later in het echte leven? Als hij soldaat wordt? Ik geloof dat het dan het onderste hokje wordt. "ongeschikt" ook was hij van mening dat hij wel eens om middernacht thuis zou kunnen komen. [ Wat helemaal niet zo is] En dan werd het teveel gevlieg.
Ik word daar nou zo niet vrolijk van. Een beetje pit mag wel, denk ik dan. Als je van spierpijn al quasi invalide wordt, dan ga je het nog moeilijk krijgen, dacht ik... misschien wel geheel onterecht.
Dus dan ga ik lekker alleen... wel jammer van mijn andere buddy, maar dit lost zich ook wel weer op.
19 mrt 2009
- meld ongepast verhaal
-
xIncognito
donderdag 19 maart 2009 18:07
Als ik nou van auto's had gehouden dan was ik met je mee gegaan, maar ik houd alleen van VW-busjes........
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 sep 2009 Ik ben erg
- O 01 sep 2009 Wat een zak!
- O 01 sep 2009 Wijffie in patserbak ( 3 )
- O 31 aug 2009 Tis al donker
- O 31 aug 2009 Bindingsangst ( 1 )
- O 31 aug 2009 schijt ncrv
- O 30 aug 2009 Zalig
- O 30 aug 2009 102 ( 1 )
- O 30 aug 2009 Vet lekker
- O 29 aug 2009 Bier ( 4 )
- O 28 aug 2009 Dood aan de burocratie ( 1 )
- O 28 aug 2009 Fan shit! ( 5 )
- O 28 aug 2009 On[al]weer ( 5 )
- O 28 aug 2009 Wie o wie
- O 27 aug 2009 Pubers ( 2 )