De laatste keer.

Afscheid nemen deden we niet. In plaats daarvan hielden we elkaars hand stevig vast. Ik keek je aan, we deelden herinneringen. Niet als de laatste keer, maar als een nieuw begin. We waren dolgelukkig. Hand in hand sprongen we de rivier in - iets dat we altijd al hadden willen doen, maar nooit hebben gedurfd. Ik haalde je haar uit je gezicht en kuste je lippen zacht. Je ogen glinsterden. Ik beloofde je dat je nooit alleen zou zijn. Met een kleedje op het gras genoten we van wat toastjes en nootjes. We deden een wedstrijdje wie de nootjes het verst zou kunnen gooien en jij won. Je danste in het rond. Ik danste mee. Dit was de allerlaatste keer samen. De tranen hield ik tegen, dit was jouw laatste dag en het was mijn plicht deze zo mooi mogelijk te maken.