De mannen in mijn leven

De mannen in mijn leven.
Gaat deze keer niet over burgerlijkheid of over scharrels.
Vandaag gaat het even over de échte mannen van mijn leven.
Het begon allemaal met 1 man, ik ben de helft van hem.
Oftewel mijn vader.
Ik was altijd papa's kindje, en kon het altijd goed met hem vinden.

De tweede man in mijn leven was er al voor dat ik geboren was.
Mijn oudere broer.
Met hem had ik eigenlijk altijd een strijd.
Weet niet waarom, heb wel vermoedens maar echt zeker zal ik het nooit weten.
Maar nu we beide ouder zijn gaat het stukje beter.
Sinds mijn moeder en nu we op kamers zijn we een stuk closer.

De derde man in mijn leven werd 2 jaar en 11 dagen na mij geboren.
Mijn kleine broertje.
Hij is nu 18 en ongeveer even groot maar het blijft je kleine broertje.
Met hem kon ik het altijd goed vinden.
En nog steeds zijn we super close!

Dan zijn er nog wat mannen in mijn leven die een andere rol hebben.
Zo is er mijn jongste stief broertje, tevens mijn oude beste vriend.
En mijn oudste stiefbroer die ik niet geweldig goed ken maar wel waardeer.

En natuurlijk de relatief variabele man, mijn vriend.
Nu heet ie Thomas, en ik verwacht dat deze nog wel even blijft maar je weet het nooit.

Mijn vader, broer, broertje en mijn vriend zaten dit weekend te discussiëren over computers.
Een gezamenlijke hobby/werk.
Ik zit iets verderop en bestudeer de mannen in mijn leven.
Ik ben gelukkig met ze, ze zijn er voor mijn.
Ook al mis ik soms de vrouwelijkheid om me heen ontzettend.
Toch weet ik dat ik met deze mannen de wereld aan kan.

Als ik val, vangen zij me op.