De Nieuwe.

Alle namen in dit verhaal zijn veranderd op de voorste letter na.

Vroeger toen ik 11 a 12 was, had ik een geweldige klas.
Maar op een dag kwam er een nieuw meisje bij..
Haar naam was Jenny.
Op een gegeven moment spraken we met haar af. ( Ik en mijn vriendin.)

Ze was een dramaqueen, maar wel aardig.
2 maanden later kwam er nog een meisje bij. Ze heette Sam.

Bijna iedereen wou haar vriendin zijn.
In begin deed ze erg aardig tegen mij. En ik dacht dat we hele goede vriendinnen waren.
Maar een paar weken later, switchte ze over tot Jenny.
Jenny was er zo te zien verschrikkelijk blij mee.

En ze gaf dus aan het einde van het jaar een feestje, een slaapfeestje.
Waar uiteraard niet geslapen werd. Zo leuk was het niet voor mij.
Ze wou dat we gingen slapen en deed alsof ze pijn had aan haar keel.
Zodat ze niet kon praten.

En telkens als andere vriendinnen zoals: Lana en Ina gingen praten, schoof ze het af op mij.
Maar niemand merkte het. Jenny en Sam waren elders ook aan het praten.
Het werd voor mij te veel, van binnen moest ik huilen.
Ik wou weg, maar ik wou niks missen. Dat was erg dom nader inzien.
En toen ik mijn dieptepunt leek te bereiken was het al ochtend.

Gelukkig ik was van het rot feestje af. Maar de moeder was erg boos, dat we niet gingen slapen.
Hoewel ze zelf niet had ingegrepen.
In ieder geval had Jenny haar moeder iets uit te leggen.
En ja raad maar..
IK had het verpest. Volgens haar dan.

Maar na dat weekend was er weer gewoon school.
Ik voelde me niet geaccepteerd, en werd zo een makkelijk doelwit van Jenny's pesterijen.
Zo maakte ze whapp groepen aan zonder mij en organiseerde dingen en als ik dan mee zou komen wou ze ineens niet meer.
Na een tijdje het pispaaltje van Jenny te zijn geweest, en weer thuiskwam met zulke verhalen greep mijn moeder in.
Mijn moeder wou Jenny's moeder even aan de lijn hebben.
Ik was tegelijkertijd nieuwsgierig en bang hoe ze zou reageren.

Maar ze reageerde totaal niet zoals ik het in mijn hoofd had.
Want haar Jenny, hoe kon zij pestten?
De volgende dag op school, werd ze heel boos.
Eerst schreeuwde ze heel hard tegen mij en daarna negeerde ze me.
Jenny keerde Sam, Lana en Ina tegen mij.

De weken gingen voorbij en mijn meester greep eindelijk in.
Eerst een gesprekje met de groep en daarna onder 4 ogen.
Ik wist dat Jenny erg nep aardig ging doen, zodat ze er goed vanaf kwam.
Sommige meiden van de groep wisten het al, maar hadden nooit ingegrepen.
Hoewel Jenny ook haar best deed om het zo geheim mogelijk te doen.

Bij het 4 ogen gesprek bood Jenny haar excuses aan en veranderde snel van onderwerp.
Ik heb het gevoel dat de spanning tussen ons er niet meer is.
Maar een vos verleerd nooit zijn streken.

Jenny was er wel in geslaagd mijn zelfbeeld omlaag te halen,
waardoor ik ook naar therapie moest. Waar ik in een paar lessen leerde wat mijn sterke eigenschappen zijn en waar ik minder goed in ben.

De kern van Jenny haar jaloersheid was klaarblijkelijk mijn vriendschap met Sam.
Dus ik liet Sam met rust.
Door de jaren heen weet ik wie er wel en niet te vertrouwen zijn.
Want er zijn nog altijd vossen op mijn levensweg.
Maar nu zit ik in een auto en als ze langskomen, rij ik over ze heen.