de toekomst!
okey het is nu dus officieel mamma is dus overspannen.
ze is naar de docter geweest omdat ze telkens neigingen kreeg om een epeleptische aanval te krijgen
dat komt dus door spanningen en dus omdat zeoverspannen is.
ik zat die dag bij me zus maar wou niet te lang weg blijven voor mam dus ik belde haar ,en ze zij dus dat ze overspannen was.
ik kon me echt even niet meer in houden en hing op me zus vroeg hoe het nouw was met dr, en ik zi9j nouwjah overspannen.
ik legde detelefoon neer en bedacht mezelf dat alles weer van voor af aan begint .
ik moest huilen en me zus ging me troosten. op de fiets op weg naar huis moest ik contstant janken omdat ik trug naar huis moest
ik heb het gevoel alsof ik ook op instorten sta en weet niet wat ik ermee moet.
ik bedacht me ook dat dr ziekte steeds erger wordt en dat ik nog meer verdriet te verduuren krijg als ze ouder wordt.
lupus erythematotis
der klote ziekte samen metdr reuma dr astma dr epelepsie
volgends mij mag ik later alleen voor me moeder zorgen kan ik dan uberhoubt wel me eigen dierenasiel beginnen
ik weet niet of ik altijd voor mamma kan blijven zorgen .
ik ben 16 en heb nu al zoveel verdriet
en ben al zoveel geschaad dat ik niet eens zelf weet wat ik ben en wie ik ben.
alles wat ik zech doet memoeder pijn terwijl ik alleen de waarheid wilt zeggen ,maar als ik dat zeg wordt ze verdrietig als ik over het verleden praat wordt ze verdrietig.
hoe moet ik dit allemaal oplossen
ik wou dat mamma nooit ziek was .
dat gaf me in iedergefal wat vooruitzicht later maar nu vrees ik voor mn toekomst en die van mn moeder!
ze is naar de docter geweest omdat ze telkens neigingen kreeg om een epeleptische aanval te krijgen
dat komt dus door spanningen en dus omdat zeoverspannen is.
ik zat die dag bij me zus maar wou niet te lang weg blijven voor mam dus ik belde haar ,en ze zij dus dat ze overspannen was.
ik kon me echt even niet meer in houden en hing op me zus vroeg hoe het nouw was met dr, en ik zi9j nouwjah overspannen.
ik legde detelefoon neer en bedacht mezelf dat alles weer van voor af aan begint .
ik moest huilen en me zus ging me troosten. op de fiets op weg naar huis moest ik contstant janken omdat ik trug naar huis moest
ik heb het gevoel alsof ik ook op instorten sta en weet niet wat ik ermee moet.
ik bedacht me ook dat dr ziekte steeds erger wordt en dat ik nog meer verdriet te verduuren krijg als ze ouder wordt.
lupus erythematotis
der klote ziekte samen metdr reuma dr astma dr epelepsie
volgends mij mag ik later alleen voor me moeder zorgen kan ik dan uberhoubt wel me eigen dierenasiel beginnen
ik weet niet of ik altijd voor mamma kan blijven zorgen .
ik ben 16 en heb nu al zoveel verdriet
en ben al zoveel geschaad dat ik niet eens zelf weet wat ik ben en wie ik ben.
alles wat ik zech doet memoeder pijn terwijl ik alleen de waarheid wilt zeggen ,maar als ik dat zeg wordt ze verdrietig als ik over het verleden praat wordt ze verdrietig.
hoe moet ik dit allemaal oplossen
ik wou dat mamma nooit ziek was .
dat gaf me in iedergefal wat vooruitzicht later maar nu vrees ik voor mn toekomst en die van mn moeder!
21 feb 2007
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 20 sep 2007 ja de pleuris is uitgebroken
- O 16 sep 2007 felix borst tumor binnekort afscheid nemen ( 6 )
- O 16 sep 2007 werk en prive gescheiden houden ondanks ruzie
- O 25 aug 2007 wil helemaal geen vrined ( 4 )
- O 22 aug 2007 riag, nieuwe vriend en alles gaat goed! fijn:D ( 2 )
- O 19 jul 2007 de man die mijn moeder mishandelde
- O 19 jul 2007 paranormaal+mamma+vandaag ( 4 )
- O 10 jul 2007 mamma wordt mischien weer opgenomen ( 1 )
- O 10 jul 2007 aanrander vreem gegaan met me beste vriendin ( 2 )
- O 31 mei 2007 smerige klootzak!!!!!
- O 16 mei 2007 gedroomd over een stom pak melk en het bestaat!
- O 13 mei 2007 schapendrijfen
- O 08 mei 2007 zenuwachtig
- O 04 mei 2007 tokkie gezien+foto ( 4 )
- O 04 mei 2007 gedichtje