de winter van '79

deze winter streng?
het valt allemaal wel mee als je onderstaand verhaal leest:

De S.H.M. en de sneeuw



Strenge winters? Nee, die zijn er niet meer..

Elk jaar, als de rayonleiding van de N.S. uit Alkmaar de sneeuwploeg komt inspecteren, die aan de S.H.M. ter beschikking is gesteld, om bij hevige sneeuwval niet alleen de eigen lijn, maar ook de N.S. baanvakken, vanuit Hoorn te ruimen, kon men dit soort opmerkingen horen.

De jaarlijkse inspectie werd gaandeweg als een merkwaardig ceremonieel gezien, die met de werkelijkheid niet zoveel te maken had.

Zoals bekend, leerde de afgelopen winter ons wel iets anders. Het barre winterweer, dat vooral in de drie noordelijke provincies huishield, gaf het noorden van Noord Holland ook de volle laag en met name de streek rond Hoorn kende toestanden, die met het noord-oosten van ons land te vergelijken waren.

Toen op 2 januari de eerste sneeuwstorm losbarstte, was het eerste werk van het S.H.M. personeel het monteren van de sneeuwploeg op de diesellocomotief en het sneeuwvrij houden van de belangrijkste wissels voor de goederendienst. Naar mate de sneeuwlaag groeide, werd de kans groter, dat N.S. de hulp van de S.H.M. loc met sneeuwploeg zou inroepen en men was voortdurend paraat. Hoewel met steeds grotere vertraging, bleef de treindienst functioneren en behoefde men niet in actie te komen.

De volgende dag vertrok loc 48 met één goederenwagen richting Medemblik, waarbij de sneeuwploeg op sommige plaatsen een diep spoor trok door de sneeuwhopen op de baan en vooral bij Benningbroek enkele hoge sneeuwduinen doorboord moesten worden. Voorbij de boog van Abbekerk kwam er een abrupt einde aan de tocht, doordat op de baan een verlaten auto stond, die met de hand niet te verwijderen was door de gladde sneeuw. Met een sleepkabel werd het voertuig, dat, zoals later bleek, in Opperdoes daags tevoren was gestolen, door de locomotief achteruit over de baan getrokken tot de overweg, waarna het verder aan de kant kon worden geduwd. De rest van de tocht, evenals de terugrit met een flinke rij koelwagens met aardappelen, verliep verder zonder incidenten, zij het dat op de heenweg iedere overweg moest worden opengekrabt.

Hoewel het van tijd tot tijd sneeuwde en/of ijzelde en ook de vorst aanhield kon in de periode, dat de N.S. weer goederentreinen liet rijden, ook de S.H.M. goederendienst functioneren. De volgende barre dagen volgden in de nacht van dinsdag 13 februari.



Naar Oosthuizen



's Nachts bereikte verschillende personeelsleden het verzoek, om met de diesellocomotief en enkele rijtuigen de reizigers op te halen van een gestrande electrische trein bij Purmerend. Meerdere bevroren wissels en koppelingen alsmede het besef, dat verblijf in donkere onverwarmde rijtuigen toch wel niet zo op prijs zou worden gesteld, maakten aan deze voornemens een einde. De gestrande reizigers werden later door een trekduwtrein, bestaande uit een paar buitenlandse rijtuigen en twee NS diesellocs, opgehaald. op woensdagmorgen zag één trein van Hoorn naar Amsterdam kans om op weg te gaan, waarvan de schortplaten flink beschadigd werden door de sneeuwduinen. spoedig kwam dan ook het verzoek van NS zijde om met de SHM diesel richting Purmerend de baan te ruimen. Het S.H.M. personeel, dat in Twisk woonde, deed tot driemaal een poging om de bewoonde wereld te bereiken, maar strandde op sneeuwbergen en vastgelopen andere weggebruikers. De in Hoorn overnacht hebbende personeelsleden konden de dieselloc bemannen en spoedig was men op weg, richting Purmerend.

vooral bij Oosthuizen waren de sneeuwophopingen indrukwekkend maar de 48 ploegde zich er dapper doorheen. Voorbij Oosthuizen was de baan schoongewaaid en kon de diesel terugkeren na gedane arbeid.

In die tijd moesten zowel de stand op de Flora in Bovenkarspel als op de beurs Techniek in vrije tijd in Utrecht worden ingericht, terwijl het vaste personeel gedeeltelijk ten prooi viel aan een hevige buikgriep.



Vastgeraakt.....



Door de sneeuw kwamen er geen NS goederentreinen meer in Hoorn en pas op maandag 19 februari werd de eerste poging gedaan om naar Medemblik te komen. een aantal sneeuwduinen, waaronder metershoge hopen bij Wognum en Abbekerk, maakten dat de tocht ruim 5 uur duurde. In Medemblik lag op het emplacement een sneeuwlaag, die tot aan de zeedijk reikte en bij een poging het omloopspoor langs de dijk sneeuwvrij te maken, boog de sneeuwploeg door en was de voorstelling ten einde. op woensdag werd tussen de bedrijven door locomotief 5 nog van de tentoonstelling in Utrecht opgehaald. Op donderdag 22 februari werd de NS dieseloc 2342 met een grote sneeuwploeg naar Medemblik gestuurd om het omloopspoor vrij te maken. ook deze locomotief strandde en moest vervolgens door de S.H.M. locomotief, die daarvoor eerst uit Hoorn moest worden opgehaald, worden bevrijd, nadat eerst het personeel ervoor van de Flora tentoonstelling moest komen!

Toen de NS goederenwagens in de volgende weken weer verschenen en de S.H.M. goederentrein weer ging rijden, werd nolens volens van het gebruik van het tweede spoor afgezien en werd met de kabel gerangeerd.Pas op 13 maart was het omloopspoor weer berijdbaar.

Zo kan nu ook het S.H.M. personeel later vertellen over de barre winter van '79