De wraak van de winterpenen

Het is zomer, de zon schijnt zich ter barsten, de vogels fluiten zich schor, en de mensen op terrasjes drinken zich lor of ladder. Zomer maakt iets los in de mens, dat de winter doet verankeren. Als een stel op hol geslagen veulens galopperen we door de stad, dersen we onze dorst op het terras of in park met een meegebracht droogje en puffen en briesen we wat als we door alle euforie de tijd zijn vergeten en beslist de bus moeten halen of de parkeermeter. Ja, het is zomer, dan denk je niet aan stoombaden, Vick Vapo zooi en andere toestanden die onlosmakelijk aan de winter zijn verbonden. De winterpenen zijn immers naar het kleinste hoekje van de groente- en versafdeling verbannen, gezien ze plaatst moesten maken voor riante stukken watermeloen, en blozend rode zomerkoninkjes, prachtig glazend in het verneukjeklantenlicht bij de supermarkt. De geur van ijs prikkelt je neus en diverse bandjes doen een poging je het gevoel te geven dat jij je in Parijs waant, langs de vele studenten kroegjes, waar lummels, pummels en tutjes druk kletsend, nippend aan hun Café olet de dag bespreken. Neen, de zomer is niet het moment van kou kleumen, mits je op de Kitchsteinhorn bent, de zomer is niet de tijd dat je een groot stuk Unox je klankkast in dauwt samen met een kudde boerenkool. De zomer is komkommertijd voor Klenex en magere tijden voor de producenten van vitamine tabletjes en andere rommel waarvan de fabriekant doet geloven dat ze goed voor ons zijn, daar waar ze slecht de kas van de producent zelf spekken.

Je zou zo denken, waar gaat dit heen....

Wel ik ben verkouden. Ik moet gewapend met een navigatiesysteem de supermarkt in om de zakdoekjes te vinden. Mijn mede mens uitleggen dat ik niet depressief ben, maar gewoon vreselijk verkouden. Dat de Omo reclame mij niet ontroerd, maar dat ik gewoon verkouden ben. Één keer per jaar is het zover, dan ben ik vreselijk verkouden. Neen, 1 x per zomer. Raar maar weer. De zomerverkoudheid? Zou je dat soms krijgen van het eten van stroopwafels? het te weinig nuttigen van in thee geweekte pruimen? Of zijn het die winterpenen? Dat zij terug vechten, nadat zij elke winter in de hoofd van een verschrikkelijke sneeuwman gepriemd worden, om vervolgens in een hoopje gesmolten sneeuw te eindigen, en niet in de hutspot of de erwtensoep, die in elk geval warm is? Wie het weet mag het zeggen, maar vooralsnog zit ik aan de poedertjes, tabletjes, drankjes en zakdoeken.

Hatsjoew!