Deel 34: 2 Gedichtjes
Jij wilt...
Daar sta je dan
Alleen en verlaten
Je wilt niemand zien
Je bent bang
Om zielig gevonden te worden
Je wilt ze niet kwetsen
Waarom verschuil ik me
Wat help ik mezelf ermee
Je wilt het, maar ook niet
Wanneer is dit afgelopen
Niemand weet hoe ik me voel
Je wilt niet eens dat ze het weten
Ik hou me mond
Niemand ziet het aan me
Je wilt je mond niet voorbij praten
Het is wel goed zo
Niemand die het ziet en voelt
Je wilt niet langer leven
Toch moet ik doorgaan
Niemand weet dat ik deze neiging nog heb
Je wilt het liefst hier niet meer zijn
Keer op keer
………Ik wil het keer op keer
Elke keer sta ik weer op het punt
Weg, weg van hier
Ik weet niet of het nog langer lukt
Ik blijf maar vechten en vechten
Elke dag voel ik mijn zwakke plek weer
Dat maar zwakker wordt
En toch weet ik dat ik door moet gaan
Vechten voor mijn toekomst
Dat is het positieve in mijn leven
Maar toch is de neiging er nog
Zal ik het doen, of toch maar niet
Ik pak het mes
Mijn hart bonst sneller
Ik leg het mes aan mijn pols
Het lijkt zo benauwd in de kamer
Ik realiseer hoeveel pijn ik er andere mee doe
Kijkend naar het mes
Denkend aan de gevolgen
Ik kijk naar de andere littekens
Dan bedenk ik me wat ik er andere mee had gedaan
Opeens bedacht ik me
Dat het beter was als het mes wegging
Misschien voor altijd
Wat wil ik er nou mee bereiken
Het heeft geen zin
Ik kwets er andere mee
En ik krijg lelijke littekens die blijven
Diep in mijn hart heb ik geen spijt
Maar wil ik nog altijd gaan
Misschien is het onlogisch
Niemand die me tegenhoud
Alleen ik weet wie ik echt ben
Niemand ziet en voelt het
Het enige wat ik wil is weg van hier
Maar toch blijf ik………
MyEyes*, vrouw, 123 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende