degene waar ik vroeger verliefd op ben geworden

Na een paar dagen "radiostilte" en het heen en weer verplaatsen van verhalen tussen prive lezerslijst en openbaar, ben ik er weer eens.

Op een gegeven moment, zie je dingen weer eens iets anders, je praat met mensen, je ziet mensen en je msn-t met mensen. en je ontdekt hoe sommige dingen ook kunnen zijn.

Toen K vertelde dat ze wilde scheiden was ik er kapot van en dacht echt dat mn leven in mekaar flikkerde.
Nu is mn leven ook wel verre van hoe ik wil dat het is maar op gegeven moment wen je aan t idee en spreek en zie je dr niet meer zoveel en dan denk je na.
En als je dan terugdenkt herinner je je ook wel dingen waarvan je zelf denkt, het had gewoon toch gebeurd, als zij t niet had gezegd had je t zelf wel gedaan.

K is echt wel een goed mens hoor, maar zoals ik t nu zie is ze nu een heel andere vrouw dan toen ik haar leerde kennen, niet persé een slechter mens maar gewoon niet degene waar ik vroeger verliefd op ben geworden. Ze is anders geworden, niet slechter maar anders, waarschijnlijk als ik dr rond deze tijd tegen was gekomen was het niks geworden.

Als je nu terugdenkt heb ik ook vaak zat gedacht, ik ga echt niet mn hele leven zo doorbrengen daar wordt ik ook niet vrolijk van, dr moet iets gebeuren, heb t ook wel eens tegen haar gezegd.

Ze is sowieso een stuk serieuzer geworden, weet ik hoe ik t moet uitleggen, Ze is gewoon in de loop der jaren veranderd in iemand die niet bij me past, of waar ik niet bij pas...

Ze zou bijvoorbeeld nooit uit haar eigen bij je gaan zitten en zeggen dat ze van je houdt, als je t haar zegt dan antwoordt ze ik ook van jou, maar meer om niet lullig over te komen zeg maar.
ik ben gewoon een irritant klef mannetje, ik wil lekker bij mekaar zitten en zo, ik wil gewoon mn arm om iemand heen doen en niet weggeduwd worden omdat mn vingers dan in dr zij kriebelen.

zij is gewoon ouder geworden terwijl ik t al was zeg maar. Zij is "zich gaan vormen" en is gewoon een andere vrouw geworden dan het meisje dat ze was toen ik dr leerde kennen.... misschien had ik niet op n meisje van 19 moeten vallen toendertijd terwijl ik al 26 was.

ik heb dat trouwens ook vaak zat gedacht hoor, of ze niet de leukste tijd van dr leven zou mislopen door mij, ze was 19 toen we wat kregen, dan hoor je lekker te feesten en zo, maar ja daarentegen was ik degene die ermee kwam om wat te gaan doen, en zij zei vaak zat dat ze geen zin had, dus dat spreekt elkaar weer tegen.

Het is jammer dat het niet mocht zijn zoals we verwacht hadden dat het zou worden, maar we zijn waarschijnlijk beter af als we geen stel meer zijn, dan kunnen we iemand vinden die beter bij ons past.