Deze vuist op deze vuist en zo klim ik naar boven!

MAAR
INDIEN DE VROUWEN ZWIJGEN,
DE VERREZEN EN VERSCHENEN HEILAND
ZAL HAARE VERSLAGENDHEID WEREN, DOOR ZIJNE
VOLGUNSTIGE WOORDEN,
VREEST NIET
ZEGT HY,
EN VOERT EEN ENGEL- OF MEER DAN ENGEL-TAAL. WANT
OF WEL DE H.ENGEL DIT OOK ZEGGEN KONDE, HY NAM
ECHTER DE VREES NIET WEG, EN DE
VROUWEN VLODEN UIT
HET GRAF MET
VREES EN
ANGST.

DOCH
JC DIE
ALLEEN DE WAARE
VREUGD DER ZIJNEN IS,
EN NU OPGEWEKT TOT ONZE
RECHTVAARDIGMAKINGE, SPREEKT TOT DE HARTEN,
MEER DAN TOT HET OOR, EN VERVULD DIE MET VREDE, BLIJDSCHAP,
EN GERECHTIGHEID DOOR ZIJNEN H.GEEST. DIE GEEST GEEFT EEN KINDER-HART,
EN DOET ONS IN VOLLE VERZEKERDHEID UITROEPEN,
ABBA! VADER!
VADER DER LICHTEN, VERWACHTINGE VAN ALLE EINDEN DER AARDEN!
BLIJDSCHAP ONZER VERHEUGINGE! GY ZIJT DE 'G D ISRAELS',
EN EEN 'G D' VAN VOLKOMENE VERLOSSING
EN ZALIGHEID, WIEN OF WAT
ZOUDEN WY VREZEN, ALS
GY MET, EN
VOOR ONS
ZIJT?

DAT
heilverbond, dat
Avraham van ALLE
VREES onthefte, als de
Bond-Engel, die hier nog spreekt,
tot dien Eerstvader zeide: VREES NIET,
dat heilvebrond heeft nog de zelve kracht,
en kan alle vrees uit de gelovige zielen verdrijven:
te meer, nu dat verbond bekrachtigd is door den dood des
TESTAMENTMAKERS, en BORGE
des BETEREN
verbonds.

HEEFT
de H.Engel
de vrouwen dan
verschrikt door zijn schitter-gelaat?
JC vertroost, en versterktze door zijne genade-taal!
ZO bewijst hy zich dien Bloedbruidegom, en grootmagtigen Koning,
op wiens lippen GENADE MOEST UITGESTORT ZIJN. ZO betoont hy zich
dien medegogenden Hoogenpriester, die ons 'tot G d', als eenen verzoenden Vader,
doet toenaderen, langs dien verschen en altijd levende weg, dien hy door zijn kruisbloed ingewijd,
en gebaant heeft, en waarlijk de heilige en veilige weg genaamt mag werden.
VREEST NIET,
zegt haar de Vrede-Vorst, uwe zwakgelovigheid,
uw wanbezef, uwe zonde, die uwe harten vervulden met schrikbeelden,
zijn vergeven, en bedekt door mijne
gehoorzaamheid & gerechtigheid,
VREEST dan NIET, het wel-
behagen des Vaders is,
u 't Koninkrijk
te geven.

TWIJFELT
niet aan
mijne liefde, want
ik heb mijn leven voor u,
en alle gelovigen gegeven:
weest gerust, en niet ontroerd,
gy gelooft in G d, gelooft ook in my,
want ik en de
Vader zijn
EEN.

VREEST
NIET, doch
houd u niet op
met deeze eerbewijzen,
omhelzingen, aanbiddingen:
HET LICCHAAM IS TOT GEENE DINGEN NUT,
maar gaat, en SPOED u tot mijne bedroefde BROEDEREN,
boodschapt die uit mijnen naam, wat gy gezien en gehoort hebt.
Hier is geen blijvende plaats, als ik verhoogd en verheerlijkt zal zijn,
zal ik wederkomen, en u alle tot my nemen in de hemelheerlijkheid, daar
zult gy dan my genieten mogen in de eindelooze
heerlijkheid, maar GAAT, VLIEGT, nu heenen tot
mijne BROEDEREN, tot mijne Discipelen,
dien ik een broederhart
toedrage, en meer
dan broederlijk
bemin.

HY
noemt de
H.Apostelen BROEDEREN,
niet zo zeer naar den bloede,
om dat 'er eenigen onder waren,
die hem in bloedverwantschap bestonden,
en zijne NEEVEN waren, die bij de JOODEN doorgaans BROEDEREN
wierden geheten: maar voornaamlijk, om datze
door 't geloof nieuwe
menschen, en 'uit
G d geboren'
waren.

DUS
werd hy
aller gelovigen oudste
broeder genaamt: want schoon
eenigen zijner Apostelen hem in bloedverwantschap bestonden,
en zommige Uitleggers het daarom hier op zijne neeven duiden,
blijkt echter uit de andere H.Schrijvers,
dat het op alle de H.Apostelen ziet,
en zelfs op ALLE de Discipelen,
die thans by een, en
vol droefheids
waren.

Is
't wel
bedenklijk dat
de vrouwen JC niet gezien hebben,
eer zy van de H.Apostelen en Discipelen weder keerden?
Gelijk zommigen het begrijpen: want hoe zoud de Heiland haar
tot de Discipelen GEZONDEN hebben, als zy reeds by de Discipelen geweest waren.
Onderstelt die zendinge niet, dat de bedrukte Apostelen nog onkundig van 's Heilands verschijning,
en van de blijmaare waren, die haar de H.Engel zelfs aanbevolen had.
Bewijst dat niet, dat MM's wanbezef uit hunne harten moest
verdreven, en de droefheid door de waare
geschapendheid der zaake, in
blijdschap verandert
werden?

Verscheen
ook JC wel
aan de vrouwen,
dan om haar van zijne opstanding volkomen te verzekeren,
en op dat zy de bedroefde Discipelem daar van, volkomen verzekeren mogten?
Het blijkt, dat de H.Apostelen nog WEENDEN en TREURDEN,
als de vrouwen hen die blijde boodschap brengen.
Het blijkt ook, dat Petrus, de blijmaare
niet konnende aannemen, naar 't graf
liep, na dat hem de volijverige
vrouwen, deeze verschijning
van JC de aanspraak des
H.Engels, en alle de
voorgevallene
wonderen
aangekondigt
hadden: waar uit wy vermeinen,
te konnen, en te moeten besluiten,
dat hy de vrouwen op den weg naar de Apostelen,
en het uitvoeren van den Engel-last moet verschenen zijn,
en dat Yochanan, die even na MM's eerste aankomst
en boodschap, verhaalt, dat Petrus naar 't graf liep,
den regten tijd niet zal hebben waargenomen,
maar in 't algemeen wil zeggen, dat Petrus,
na dat hy uit de vrouwen, en onder die
ook uit Miryam, hoorde, dat JC
opgestaan, en haar
verschenen was,
zich naar 't graf
spoeide
...

Kortom,
de oerangst
werd zo weggenomen:
niet meer onzekerheid, twijfel,
ziekte, pijn, dood, verdriet, spijt, wraakgevoelens & zinloosheid
hadden nu nog de overhand, afhankelijk van oeroude rituelen & bijgelovige poppenkast & goochelarij,
maar vrede, aanvaarding, berusting, genezing, genot, eeuwig leven, blijdschap en gelukzaligheid, genade
en 'gelijkstelling' van 'g d' aan 't 'lot' van 'alle mensen' van 'alle tijden & plaatsen'
hadden nu voortaan 'de overhand' gekregen ~ de balans, ooit verstoord door hoogmoed,
onkunde, domheid, kortzichtigheid & banaliteit, was hersteld
[in principe] & stond zodoende loodrecht ['kruisgewijs']
op de 'wereldse werkelijkheid' van koningen, keizers,
potentaten, dictatoren, populisten, huichelaars &
potverteerders met hun pedante poespas,
ontuchtige geilheid & mateloze drugs-
verslaving, dronkenschap &
verregaande truttigheid
zoals gewoonlijk
...