die dag *gedichtje*
die dag,
rond de klok van elf.
er was iets,
ik zag het zelf.
daar stond ik dan,
op de trap.
mijn eerst reactie,
het was een grote klap.
nog steeds oog in oog,
huilend van verdriet.
net iemand kwijtgeraakt,
die je zó graag ziet.
geen gevoel,
geen gedachten.
was het een droom,
blijven wachten.
blijven hopen,
dat ik er ooit nog zie.
geen droom of gedachten,
ze is er gewoon nie.
x.Only.Me., vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende