Je hebt helemaal gelijk zen, ik wou ook echt serieus dat het me niet raakte, bah wat naar. Ben zelfs douche gaan nemen in de hoop dat ik me beter zou gaan voelen!
Emotie is onze grootste verslaving en ermee leren omgaan een van de grootste uitdagingen!
ik wil het volgende citeren eigenlijk....doe het nu uit m'n hoofd omdat ik moeilijk een passage uit een boek kan overtypen met werkende collega's naast. Het ging ongeveer zo.
'Anger is like sitting in a bathtub frantically splashing and throwing up water, wondering why the hell you're getting wet all the time'
ik heb ook de nodige scheldconnades geuit hier op MD na m'n ex. Vind het nog steeds een zelfingenomen @#$wijf. Kan ook heel grof en hard zijn weet je.
Het is lastig om rustig met emoties om te gaan terwijl deze als een orkaan in je razen. Tis niet zozeer wat je voelt, want elk mens voelt dit soort dingen. Dat maakt ons mens, het is wat je er mee doet. (laatste alinea heb ik ook een soort van gejat uit dat boek, geweldige lectuur.)
M'n ex stelt me ook nog steeds teleur. Ze dronk niet, ging niet vaak uit en rookte niet. Wat ik nu nog gehoord heb van mensen zo via via zuipt ze, hangt ze de slet uit en is een gewoon een doorsnee oppervlakkig kutje geworden.
MAar ja, simpelweg omdat ik ee relatief hoge en disciplinaire levensstijl aanmeet, kan ik dat van andere niet verwachten. En karma doet zn ding toch wel . Vaak kan ik gewoon achterover zitten en alles valt vanzelf op zn plaats. Niet vanuit wraak geredeneerd, maar het is gewoon zo, dus ik kan dingen een stuk makkelijker loslaten. Mensen maken hun eigen keuzes, en zullen de consequenties onder ogen moeten komen.
Vaak kan ik gewoon achterover zitten en alles valt vanzelf op zn plaats.
Dat is ook zo en uiteindelijk weet ik dat ook wel. Een herrinnering erraan vanuit een andere/objectieve hoek is dan ook altijd fijn om aangereikt te krijgen wanneer het even tegen zit.
Ik heb soms een beetje het gevoel dat ik teveel hooi op mijn vork neem, wanneer het aankomt op mijn persoonlijke ontwikkeling en bewustwording. Hoe meer ik er namelijk mee bezig ben, hoe harder sommige emoties soms terug komen. Heel appart, maar miss ook heel logies.
Zoals mijn psygoloog vroeger zei; Wanneer je aan jezelf begint te werken, is de kans groot dat alle narigheid en problematiek eerst keihard terug komt, alvorens je er beter van gaat worden. Miss dat dat in dit geval ook geld. Ik hou het iig in mijn achterhoofd maar verwacht eerlijk gezegd wel van mezelf dat ik hier weer snel klaar mee ben!
Bedankt voor je bericht zen. Once again you made me feel a lil better!
'If your Zazen practise is reasonable, if you're not doing too much or striving too hard to reach some goal, you're demons are unlikely to appear in the form of hallucinations or massive attacks of fear and panic. But mark my words: your demons will appear. To experience such phenomena is a sign that your practise is maturing. The key is not to get sucked into it and to not push it away. Don't get frightened by the scary experiences and don't get secuded by the seductive ones. Keep your head. Finding a real teacher will help. The fear I felt that night in the temple was the fear of knowing myself and the fear of what I was about to discover-that there was no me. Self is an illusion.
Probeer het niet te hard. Persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit e.d. is een zware opgave. Onderschat het niet, (ook niet overschatten natuurlijk). Als je te hard probeert.....kan het fout gaan. Heb ik jaren geleden gedaan. Werk aan jezelf zonder doel of deadline, gewoon simpelweg om te groeien. Een boom groeit ook naar hoeveel licht, water en voedingsstoffen hij kan pakken, niet volgens een schema ofzo.
Maar simpeler gezegd. En dat is er eentje van mij.
*gaat een paar stapjes terug zetten en mezelf wat meer tijd gunnen*
Het moet zeker weten leuk blijven! Ik kom er ook wel uit, dat weet ik. Het is ook niet dat ik nou echt meteen helemaal in zak en as zit. Zoals ik al zei, ik baal gewoon ontzettend dat het mij raakt. Beter had het mij net zo koud gelaten als het puberend gross wat ik gisteren tegen kwam.