Blegh!, heb nog steeds hoofdpijn. Morgen naar de dokter, die vast en zeker weer gaat vragen:
:"Heb je last van stress"
:"Ja, meneer de dokter dat heb ik al 15 jaar, het lijkt chronisch te zijn"
:"Oh, Okay. En hoe zit het met je eetstoornis, is dat al over?"
:"Nee, meneer de dokter, dat lijkt ook chronisch te zijn"
:"En die behandeling voor je persoonlijkheidsstoornis, is dat nog wat
geworden?"
:"Nee, meneer de dokter, daar ben ik eerder mee gestopt. Hielp niet.
Blijkt chronisch te zijn, die persoonlijkheidsstoornis"
:"Ah, spanningshoofdpijn dus. Je moet gewoon een tijdje ontspannen
dan gaat het vanzelf weer over"
:"Okay, meneer de dokter. Dat zal wel zo zijn dan"
*Te bang (= LOSER!!!) om
mijn bek open te trekken en te zeggen dat ik het verschil wel weet
tussen spanningshoofdpijn en het gevoel dat er al een week
een stadsbus op m'n kop staat*
Ach, laat me maar.
Ik ben weer aan het zeiken.
Daag.
P.s: Ben uiteraard vandaag weer vies, vet, lelijk en dom...
..is ook chronisch waarschijnlijk.