Don't weep

En ik zou echt alles, en dan ook echt alles opgeven om jou weer te laten ademen. Ook al zou het moeten betekenen dat ik mijn hele bestaan zou moeten opgeven voor jou. Maar dan zou jij alleen zijn, en jij hebt mij harder nodig dan jij mij. Iemand die je kattenbak verschoont, je brokjes neerzet, je af en toe kriebelt achter je oortjes. En dat zijn dan nog maar de basisbehoeften voor een kat.

Maar ooit, ooit zullen we weer samen zijn. Misschien ergens nog dit leven, of op het moment wanneer het echt mijn tijd is om te gaan. Wat verlang ik naar het moment dat ik jou weer zou mogen vasthouden en mijn geheimen zou mogen toefluisteren. En hoe jij altijd luisterde en dan op jouw manier miauwde wat leek op de woorden "don't weep" maar op deze momenten is het zo moeilijk om het droog te houden. En helemaal om te weten dat jij hier nu niet meer kan zijn om mij op jouw manier te troosten.