Dood aan de burocratie

Dood aan de burocratie!
Het is toch om gek van te worden? Een mens zou van pure frustratie uit de bloempot gaan vreten. Het is toch te gek ook! Vandaag is echt een dag dat je de haren uit je kop trekt. Ik moest dus eerst met de fiets naar het werk, maar omdat ik vanmiddag van pure zelfmedelijden een zak bolognaise chips leeg ging vreten was dat niet heel erg. Daarna begon de lange weg der burocratie. Ik moest mijn OV her aanvragen, en de IB Groep wil daarvoor een proces verbaal hebben. Aldus de aan achterstallig onderheven site. Ons postkantoor in Almelo is ontruimd, en van de kaart geveegd, dus nu moeten we naar andere windstreken uitwijken. Goed, een drama is zo groot als je het maakt, en omdat ik die middag toch al chips zou vreten waren die extra paar honderd meter ook niet erg.

Dan ben je bij de Plus en krijg je per Gods gratie een formulier. Correspondentienummer nodig. Leuk! Dat heeft ook elke student onder de arm of op zijn kont laten tatoeëren! Ik niet, dus ik heb naar huis gebeld. Formulier ingevuld, weer terug naar de politie voor een fijne stempel en toen weer naar de Plus. Ja, die zak chips was al verteerd voor hij opgegeten was. Dat is toch een stom gedoe allemaal!

Dan kom je thuis, en zet de soapserie van de auto zich voort. Kosten €240 euro. Dat is geen kattendrek, maar gelukkig hoef ik dat niet zelf betalen. Alleen nu blijkt dat prins Rinus wellicht een fout heeft gemaakt. Hoe kan dat nou, zo een galante ridder? Aldus de garage had ik nooit zo mogen rijden en had Rinus met moeten slepen. Dat was wel romantisch geweest, niet iedereen kan zeggen dat hij aan de knuppel van Rinus heeft gehangen. “Een beetje vulgair” Dus mijn tante in alle staten, boos, getergd en wrevelig. Ik was ondertussen als een vulkaan uit een gespat omdat de IB Groep mij 12 minuten aan de telefoon liet hangen eer er een medewerkster beschikbaar was. Midden in mijn gemopper nam dat mens op. Zucht. Ik was zo boos! 10 dagen wachten op OV maar goed.

Ik de ANWB gebeld dus en heb verteld dat Prins Rinus het aldus de garage niet goed had gedaan en dat zijn prachtige blauwe ogen mij dus de koppelingsplaten gingen kosten, naar alle waarschijnlijkheid. Er werd een dossier opgesteld, en eindelijk! De wereld is nog niet helemaal ten onder gegaan aan lange wachttijden. Ze hebben met Rinus gebeld en met de garage. Nouja en nu is het dus afwachten.

Dus de soap rondom Prins Rinus en de kapotte auto wordt vervolgd.