Nadat Daan zondag vroeg of ik meeging naar zijn ouders om daar met 20 man voetbal te kijken zei ik dat ik niet mee ging omdat hij me erg gekwetst had... (zie dagboek-verhaal van zondag) Zonder iets te zeggen pakte hij 5 tuinstoelen en ging naar zn ouders. Het zat me niet lekker dat hij zo deed dus toen hij net weg was heb ik hem een sms gestuurd waarna hij me opbelde. Na een kort gesprek heeft hij de tuinstoelen naar zn ouders gebracht en is weer naar huis gekomen.. hij koppele zijn pc af en wilde zijn spullen pakken. Toen ik vroeg of hij even op de bank wilde gaan zitten zodat ik gewoon mijn verhaal en gevoel aan hem kon vertellen ging hij zitten en deed net of het hem niks deed. toen ik op een gegeven moment vertelde dat ik niet het gevoel van hem kreeg dat hij van me zou houden schrok hij en trok wit weg. Hij snapte eindelijk waarom ik boos was, dat ik me alleen voelde en waarom ik de laatste dagen wat afstandelijker deed. Er was ongeveer een kwartier een ernstige stilte in huis en hij kwam naast me zitten... Omdat ik overstuur was trooste hij me en beloofde me dat hij zn best zou doen om me dat gevoel terug te geven. Het was ff een pijnlijk moment maar hij begrijpt het nu wel.. sinds ons gesprekje gaat het weer heel goed en houdt hij meer rekening met mij... Ik weet niet hoe lang dat nog gaat duren maar ik hoop dat er geen herhaling plaats hoeft te vinden.
Vandaag is het nog lekker weer en daan en ik hebben een rubber bootje gekocht en gevuld met water.. dit omdat ons balkon te klein is voor een zwembad maar daar is later wel ruimte voor. Tot mijn schrik kwam ik er achter dat we volgende week naar TT-assen gaan maar dat ook mijn tattoo dan gezet wordt ik moet even Roel bellen voor een nieuwe afspraak.. hopen dat hij eerder tijd heeft en ik met mijn tattoo naar assen kan
Verder zal er vandaag niet veel zijn dat bijzonder genoeg is om te noteren in mijn online-dagboekje dus ga ik voor vandaag maar sluiten...