drie jaar alweer. drie jaar geleden dat mijn vader een hartaanval kreeg en stierf. ik mis hem wel, maar de dagen kleuren al wel weer wat minder grijs. vreemd hoe ik er nu naar terug denk en hoe ik er eerst naar terug dacht. hoe groot het verschil was.
vroeger dacht ik enkel terug aan de pijn. de tranen, het verdriet. alles waar ik niet aan wilde denken. alles wat enkel pijnlijk was.
nu denk ik aan mijn vader. de herinnering. de kleine dingen. ik mis hem nog steeds, het is nog steeds een lege plek in dit huis, maar hij is er wel. in mijn hart, in mijn gedachte, in mijn ziel.
jajaaaa, sanne op de filosofische toer!
zelfs dat; vrolijk zijn op de sterfdag van mijn vader, het is werkelijk de eerste keer
er komt iets goeds aan
love voor al mijn lieve vriendjes, die toch nog aan mij dachten vandaag: biek, binkie, en davy
en hugs voor mijn familie, wat ben ik zonder jullie