Dromen *gedicht*
twee keer twintig seconden keek ik in je ogen
en thuis begon ik te dromen
over dingen die een toekomst konden zijn
wat niet is en nog kon komen
maar ik verbood mezelf in beelden te denken
waarop je niet kan drijven
elke toekomstvisie die ik ooit had
werd nooit echt, kon niet bij me blijven
tussen een huis en een luchtkasteel
dit leven is dwalen
niemand weet hoe lang, hoe veel, hoe ver
het winnen is na het falen
freebird, man, 12 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende