Dubbel gevoels bericht van pappa

hoe kan een kort berichtje toch zo dubbel zijn!?!
het voelt fijn, onwerkelijk, koud en geforceerd.
hoe kunnen die dingen nou samen gaan!!
hoe kun je in een paar zinnen toch zo'n dubbel gevoel leggen!?
mijn vader schreef op een bankafschrift die nog op m'n oude adres bij hem stond:


Lieve Mirjam
zou je je adres
bij de bank willen
wijzigen. dat zou ik
fijn vinden.
gr. A.


mijn analyse:
Lieve Mirjam = lief/lievdevol/geforceerd/onwerkelijk maar ook standaard!
zou je je adres bij de bank willen wijzigen? = bot/koud
dat zou ik fijn vinden =waarheid/begrijpelijk
gr. A.= raar/onwerkelijk/waregevoel van hem.

ik kan nog steeds zijn vriendelijke hoi terug herinneren toen we elkaar per ongeluk op de fiets kruiste.
maar ook je vreselijk kille en koude blik toen je me zag en k denk dat je dacht dat ik het niet meer kon zien.
ons laatste afscheid: dito blik. dezelfde als mamma belde of n brief had gestuurd.
de kilte en haat in jou ogen spreekt boekdelen!
je woorden zeggen: ik zou het fijn vinden als je nog eens langs kwam, ik kan natuurlijk niet nar jou komen nu je bij mamma woont. ik denk dat je het ergens ook wel meende. maar je kilte blijft voor mijn gevoel overheersen!