een gedicht uit mn hart.
Altijd bij me geweest,
en ineens ben je weg.
De leegte die overblijft,
is moeilijk te beschrijven.
Het gevoel dat je overhoudt is onverdragelijk
De behoefte om je te zien
en aan te raken word steeds groter
Nooit gedacht dat je iemand
zo kon missen.
Een lege plek op aarde vult
mijn hart maar het voelt gebroken,
Gebroken en nooit meer herstelbaar
alsof er stukjes missen,
die nooit meer gevonden kunnen worden.
De herinneringen aan jou leiden ineens mijn leven
Niets anders gaat in mijn gedacht voorbij
En opeens is niks anders belangrijker dan dat
Pas toen je er niet meer was. Wist ik hoeveel ik van je hield.
En ik hou nog steeds van je.
Dat zal nooit veranderen,
ik blijf je liefhebben
Hoe de tijden ook veranderen.
Als er een kans was om je
ook nog maar een keer te kunnen zien,
dan zal ik er alles voor geven.
Ik zal je nooit vergeten. Je zal altijd aanwezig zijn in mijn hart.
En in mijn gedachten. Was je nog maar hier
Tinkebell!, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende