Een hoop
Soms dan vraag ik mij af waarom ik het pad bewandel die ik nu bewandel, emoties gaan met diepe dalen en hoge pieken. Ik ben bonusmoeder geworden, iets wat ik totaal niet van mijzelf had verwacht dat ik het kon. mijn vriend is geweldig, lief en knap maar draagt een hoop bagage met zich mee ondanks dat als ik met hem samen ben, ik niks daarvan merk en alles goed is, merk ik ook wel aan mijzelf dat ik toch wel eens denk, wat als, wat als er iets gebeurd dat alles ineens veranderd.
Met mijn vriend ben ik echt super blij en wij hebben het veel over hoe het zou zijn als we samenwonen en ondanks dat ik hier heel erg naar uitkijk. Merk ik dat ik heel onzeker word van het onbekende aangezien er niks is bepraat over wanneer ik bij hem kan\mag komen wonen. Het enige dat ik weet is tegen de zomer. Misschien ook wel slecht van mij dat ik dan het niet direct vraag en het met een omweg probeer te vragen wellicht ook wel een vrouwendingetje. Haha.
Het is denk ik gewoon proberen te genieten van het moment afwachten.
justme310, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende