Een laatste duw


Ik zie mezelf staan,
Op de top van een berg.
Aan mijn voeten een afgrond,
Mijn ogen naar de horizon

De wind speelt met mijn haren
Streelt mijn wangen liefdevol
Veegt mijn tranen weg
Terwijl ik wacht

Ik blijf staren naar de horizon
Met vluchtige blikken naar beneden
Met uitstapjes naar het verleden
En de wind als in een deken

Duwtjes in mijn rug van de wind
Die me zachtjes dichter bij de afgrond brengt
Kalmerende woorden fluisterend in mn oor
Blind voor de dwingende ondertoon

Een laatste duw
en ik val oneindig lang
De wind blijft fluisteren
En dan alles zwart....

01 nov 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van *cinta*
*cinta*, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende