een mooie herinnering.
we zitten samen op de bank. Ons totaal niet bewust van de aantrekkingskracht tussen ons. Je slaat je arm over de leuning van de bank, een veilig gevoel besluipt me. Ik betrap mezelf erop dat ik tegen je aan wil kruipen. Je kijkt me lachend aan, pakt mijn hand en zegt dat je koude handen hebt. Ik hou je hand even vast, zeg dat de mijne warm zijn en laat je handen niet meer los.
We liggen met vieren onder een grote dikke deken, het is koud in de kamer. Iedereen wordt hangerig, het wordt ook al wat laat. Je gaat met je hoofd tegen me aan hangen, je handen strelen mijn handen..
De anderen gaan naar bed, we krijgen het voor elkaar om naast elkaar in bed te belanden. Ik geef je mijn eerste kusjes. We knuffelen. Praten en zoenen de rest van de nacht..en ochtend..
Ik neem afscheid van je om tien uur, ik moet naar mijn werk. Heb geen oog dichtgedaan maar god, wat was het het waard.
Ik vind je fantastisch...
..en dat het nu zo is geeindigd.....wie had dat gedacht, heb ik me zo vergist?
Bah liefde, je hebt het nooit in de hand.
Aafsel, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende