Een nieuwe poging

Na meerdere dingen geprobeerd te hebben, apps, boekjes, weet ik veel ga ik me proberen hier aan te wagen: het bijhouden van een dagboek. Of ik denk dat het me gaat lukken? Nee. Zou ik het wel willen? Ja.
Met als doel: gelukkiger worden en van mijn angstaanvallen afkomen.
Ik heb sinds februari angstaanvallen. Met als oorzaak: geen idee eigenlijk. Te veel van mezelf gevraagd. Ik haat het om de controle te verliezen. Als ik grip op een situatie dreig te verliezen word ik sinds kort dus gek.
Ik huil of ik trek helemaal dicht om vervolgens hartkloppingen te krijgen en het verschrikkelijkste gevoel op de wereld te voelen: ANGST.
Ik was eerder nooit een heel bang persoon. Ik ging ervoor. Ik was krachtig. Ik kon alles aan. Ik kon iedereen aan.
Dat gevoel ben ik kwijt.

Van de week krijgt mijn zus (vanwege de vakantie zijn we allebei bij pap&mam) buikgriep. Ik ben als de dood om ziek te worden dus mijn hoofd begint te ratelen en te ratelen en voor je het weet zit ik met een angstaanval op de bank. Want als ik ziek word zou ik de controle verliezen.

Ben vanavond aan het oppassen: mijn oppaskindje zegt ineens buikpijn te hebben. Meteen ben ik weer geschrokken en in paniek. Wat moet ik in godsnaam doen als het kindje overgeeft? Dat kan ik niet opruimen balblabla angst angst angst.

Ooit had ik vertrouwen in mezelf. Vertrouwen dat alles altijd goed kwam.
Nu heb ik dat niet. Nu ben ik bang. Bang dat het met mij nooit meer goed komt.
Dat ik voor altijd zo angstig zal zijn dat iedereen me afwijst.
AHA daar heb je het. Afwijzing, nog zoiets. Dat is ook een van mijn triggers dus.

Goed verhaal. Is er iemand die zich hierin herkent? Zou wel willen weten of ik de enige gek ben die dit heeft.
Whatever.

P.s. Nog een angst: ik moet beginnen met school. En ik krijg er stress van en angst. Ik wil niet. Ik krijg stress van de stress die ik misschien ga krijgen. Slaat toch nergens op. Wat moet je met dit leven.