een persoon die er toevallig ook was

eigenlijk stelt n leven geen ruk voor, het duurt ongeveer 70-80 jaar en dan ben je weg...
dan ga je dood en gaat de rest van de wereld gewoon door en na een tijdje wordt je steeds minder gemist en op een gegeven moment ben je niks anders dan een herinnering aan iemand die er niet meer is.

Dit is altijd zo, bij iedereen, alleen het gaat om de herinnering.
ik wil niet herinnerd worden als die kerel die er eigenlijk gewoon alleen maar was. ik hoef ook niet herinnerd te worden als de wereldverbetaraar waar iedereen op wachtte.
Gewoon herinnerd worden als iemand, niet als een persoon die er toevallig ook was.

ik ben niet van belang, dat hoef ik ook niet, ik wil alleen iets doen met mn leven zodat als ik over een paar jaar doodga mensen op me terugdenken van: "hey Petertje dat was toch wel ff iemand he, jammer dat ie dr niet meer is..."

ik hoef geen wereldcarriere op 1 of andere bovenverdieping van een geweldig miljardenbedrijf, ik hoef geen 5000 euro per maand (maar t mag wel hoor), ik wil zelfs wel de rest van mn leven doen over die schuld die boven mn hoofd hangt, ik wil mn arm afhakken en weet ik veel, als ik maar weet dat ik iets te betekenen heb gehad in het leven van de mensen die ik ken. Dat ik herinnerd word.

Gewoon iemand gelukkig maken, dat wil ik, ik weet gewoon bijna zeker dat mijn eigen geluk me minder kan schelen dan het geluk van de ander. ik ben gelukkig als ik zie en weet dat ik iemand gelukkig maak. (en niet na 4 jaar horen dat je dat niet gedaan hebt knipoog )....

Gevoel is belangrijker dan de rest, geen miljoen kan op tegen het gevoel van houden van en van gehouden worden. Met geld kan je een hoop maar geen liefde kopen.

Liefde moet je verdienen, misschien is het daarom wel zoveel waard voor me.
23 apr 2007 - bewerkt op 23 apr 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Mr Happy
Mr Happy, man, 48 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende