Een plekje waar ik op kan staan

iemand vroeg me net of V op MD mijn verhalen leest...

Laatste keer toen ik t vroeg zei ze nee.. dus ik weet t niet...

Maar ik zou t wel fijn vinden, ondanks dat ze ziet wat n hopeloos hoopje ik nu ben... Want dat wist ze al. ze weet hoe ik in elkaar zit, dus dit veranderd t niet...

En dan zou ze zien wat ze met me doet.. en hoeveel pijn ik eraan heb.

ik ben geen prater, ikprobeer met r te praten en ik zeg ook heel veel... maar wat ik zeg is anders dan ikhier zeg, ikkan eenmaal niet met woorden vertellen hoe ik me voel...

ik moet alles nu opeens los gaan laten, dat is niet zo goed te doen.. das heeeeeel eeeeerrrgggg moeilijk...

voor haar niet, zij was er al klaar mee toen ze wegging, maar ik moet nog beginnen aan het klaar ermee wezen, en ik wil mezelf dwingen om ermee te beginnen maar dat is niet mogelijk als je gevoelens er nog zijn... en die zet je niet zomaar effe aan de kant.... dat kan niet als je ergens van houdt.. in mijn hoofd heb ik nog gewoon n vriendin waar ik heel veel van hou... tuurlijk veranderd dat op gegeven moment, maar t is nog niet veranderd. simpel zat...

of ze t leest of niet, ik schrijf hier wel, ik moet het kwijt.. als ik gewoon hier ga zitten en tv kijken dan krop ik alles op... en dat wil ik niet, en dus geen prater, dan maar een schrijver....

Ze heeft overigens wel de laptop meegenomen, daar zaten nog spullen bij die ik hier wilde houden omdat ik die gebruik voor andere dingen... maar ja komt wel goed, als ik dr spreek... ik hoop dat dat snel is....

ik hoop dat dat snel is....

Iemand zei ook dat ze t eng vonden dat ik zei ik kan dit niet meer, ik ga dit niet redden...
dat si ook zo, ik wordt ook helemaal gek van verdriet en ik denk ook niet dat ik t ga redden... en dan zeggen ze dat ik wel moet, en dat snap ik want ik kan niet stoppen met leven opeens, duuuhhhh dat snapt elke debiel nog.... maar stel dat t kon,

Stel dat r n aan en uit knop op n mens zat ...

Maar goed, ik ga niet mezelf iets aandoen, niet omdat ik t niet wil maar omdat ik t simpelweg niet durf... dat heeft trouwens niets te maken met dat V nu weg is, dat idee heb ik al jaaaarrreeeen...
dus wees daar allemaal niet bang voor... jullie zijn nog heeel lang niet van me af hoor.... t is jammer maar helaas.... pech joh!

ik ga niemand iets aandoen, ik ga V niet stalken, ik ga V niet slaan, ik ga v niet vermoorden... ik ben geen psycho hoor,... ik ben juist t tegenovergestelde, ik wil dr zien, mn hele hart wil bij dr zijn, en omdat ikzo stom ben geweest om ermee in te stemmen om dr met rust te laten kan ik dat allemaal niet..

door daarmee in te stemmen heb ik t haar makkelijker gemaakt en mij moeilijk, terwijl zij t al makkelijker dan mij had en ik moeilijker dan haar.... dus .. ja... kut dus eigenlijk gewoon....

zo is t maar net, t is kut...

echt kut..

Met Hoofdletters....

En dat ik verdriet heb is logisch en dat ik dr mis is logisch
dat zal zo blijven, maar geef me dan de moed en de zin om effe gewoon er een soort van "vrede mee" te hebben...

t leven gaat door, die aan en uit knop bestaat niet.... t leven gaat door, maar ik heb t idee van niet... dat elk leven op d ehele wereld doorgaat en de mijne opgehouden is...

ik wil dr zo graag ff bellen of desnoods op msn of zo... en dan wil ik zelfs als ze t niet wil t nniet eens hierover hebben... ze is toch mn allerbeste vriendin of niet soms?

zucht peopletjes, zuch zuch zucht...


Gewoon de kracht om door te gaan, wanneer begint dat? er wat van maken, wanneer begint dat?.

Mop, als je mn verhalen leest... een klein beetje wil je wel blijven toch? je bent weet ik veel hoelang mn wereld geweest, je hebt nu mn wereld afgenomen, geef me in ieder geval nog n plekje waar ik op kan staan....