een reden

Ik zie veel mensen om me heen,
alemaal hebben ze hun eigen zaken,
hun eigen problemen
en hun eigen gedachtes.
Hun weten wat ze moeten doen
en waar ze thuis horen.

Ik heb ook mijn eigen zaken,
mijn eigen problemen
en mijn eigen gedachtes.
Aleen ik weet niet wat ik moet doen
en ik weet niet waar ik huis hoor.

Iedereen heeft z'n idealen
en dingen de ze willen bereiken.
Iedereen heeft goede dromen en hoop.
Ze hebben personen om wie ze geven,
en personen waarbij getreurd wordt
als ze diegene nooit meer kunnen zien.

Ik benijd ze.
Ik heb geen idealen,
noch iets dat ik wil bereiken.
Ik heb slechte en kwade dromen
en mijn hoop is bijna weg.
Ik heb geen personen om wie ik werkelijk geef,
En als ik treur om iemands vertrek,
dan is dat aleen slecht geacteerd.

If only i knew what I am suposed to do.

Mijn hele leven verschuil ik mezelf in het duister.
Bang voor wie ik ben,
bang voor wat ik ben,
bang voor wat ik kan worden als het verkeerd gaat.
Mijn geest is verduisterd
Sterk is het verlangen niet meer te leven.

Ik kan niet gaan, nog niet,
niet zonder mijn doel gevonden te hebben.
Niet zonder mijn krachten te hebben ontwikkeld.
Niet voordat ik ben geworden wat ik zou moeten zijn.

En tot die tijd blijf ik doorgaan,
leven zonder een reden.