Een solicitatie - 20 julie 2006 -

So,

Today was a big day. Dus ik ging naar mijn misschien nieuwe toekomstige werkplek. En had een gesprek. Via een vriend was het geregeld zeg maar, ervaring was geen punt. Maar wat mijn ondervrager niet beviel was mijn houding. Okeej... Ik zat enigzins voorover gebogen.. actief luisterend naar wat ze allemaal vertelde enzo. Ik snap solicitaties niet echt... Hoe laat je merken dat je wilt werken =='? Hoe laat je jezelf enthousiast overkomen? Ik ben een ontzettend rustig persoon, ckr in situaties/omgevingen die mij onbekend zijn, maar ik kan best knallen als dat nodig is.. en mensen weten dat ook wel ;P.

Energie straalt er bijna niet vanaf denk ik, zoals zij mij nadeed =='. Dat was gewoon beschamend bijna als of ik er bij zat als een zoutzak.. Well... ik was wel erg relaxt er over omdat, ik totaal geen ervaring heb in de horeca, maar kwili wel werken hoor, maar hoe laat je dat aan je houding zien.. ik heb namelijk geen idee.. en zij eigenlijk ook niet. Het was haar gevoel dat ik niet geschikt zou zijn.

Anyways.. ze stelde voor om me daar een dag te laten meedraaien.. duh.. zo kom je alleen te weten of ik wat kan of niet.. Maar door regeltjes wordt dit erg lastig merkte ze op, met de belasting enzo.. soo.. vanmiddag wordt ik op de hoogte gesteld over dit werk. Kben bijzonder benieuwd.

Ow en bijna verbaasd merkte ze onder aan me cv, op dat ik aan vechtsport deed, zoiets van.. jij vechtsport? bijna lacherig antwoorde ik, neej lacherig zei ik dat had je niet gedacht? En toen bedacht ik me eigenlijk dat je toch soms er lelijk naast kunt zitten over iemand. Of het je niet zou bedenken. Ow wel.. kvond het wel leuk.. die verbaasde blik.. op zich zou ik daar over door kunnen ratelen... verwurgingen, armklemen, valbreken hoe je snel mensen onschadelijk maakt.. maar dat is toch niet de gesprekstof op een solicitatie... wel interessant hoor... hoe fragiel mensen werkelijk zijn. ;P