Eenzaam.

Mijn broer wordt morgen geopereerd. En ik ben behoorlijk opgefokt.
Ik ging tot nu toe met mijn ouders altijd mee naar het ziekenhuis. Deze keer dus niet.
Maar ik wil bij mijn moeder blijven aangezien ze erg verdrietig is en ik de 2 afgelopen weken bijna de neiging tot janken heb gehad tijdens een les op school.
Ik voel me daar erg eenzaam door aangezien mijn vriendinnen mijn problemen niet begrijpen of willen begrijpen.
Ik ben heel snel en veel verdrietig de laatste tijd, en dan wil ik dat ze dat weten.
Maar als ik dat zeg, antwoorde zij : oh of oke of jaaaaa, je moet niet zo verdrietig zijn dat helpt niet.
Ja joh, dat kunnen hun makkelijk zeggen.
Als hun op het punt staan om te huilen troost ik hun altijd, maar bij mij doen ze dat niet.
En ik vind dat vooral vervelend van mijn beste vriendin.
Ik voel me al zo lang zo kut en rot!
En niemand die dat begrijpt.

En over die operatie, ik wil bij mij moeder blijven, omdat het heel spannend is en ik en mijn moeder op de uitslag te willen lachen.
Ik wil niet janken op school, dat wil ik niet.
Ik ben ontzettend zenuwachtig en kan niet slapen of gewoon op denles letten, ik ben totaal afgeleid door de situatie.
Ik heb het gevoel alsof ik elk moment kan neerstorten en dan alle frustratie eruit komt.

Shout
engel
29 mrt 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Shout
Shout, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende