Eerste fictie-verhaal dat ik schreef... (1)

‘Kijk mam, wat een leuke winkel! Hier wil ik even kijken.’ Enthousiast trekt Nora haar moeder mee een gezellige winkel binnen. Na een paar minuten liggen er al verschillende dingen in het karretje. Langzaam loop Nora langs de schappen. Ze is samen met haar moeder aan het winkelen voor haar nieuwe studentenkamer. Over een paar maanden trekt ze er in en er moet nog een hoop gedaan worden. Straks gaan ze nog behang uitzoeken en dan kunnen ze echt aan de slag. Ze heeft er heel veel zin in! Gelukkig zal haar vader helpen en haar broer Wouter zal ook af en toe bijspringen. ‘Kijk mam!’ Nora houdt de kar stil. ‘Zou dit bankje niet enig staan?’ Ze wijst naar een tweepersoons grijs bankje. ‘En dan deze stoel erbij! Samen kost het maar 350 euro!’ ‘Dat is inderdaad goedkoop,’ antwoord moeder. ‘En ik denk ook dat het heel leuk staat bij de spullen die je al hebt.’ ‘Dan moeten we het straks maar ophalen in het magazijn,’ zegt ze. ‘Ja, dat doen we.’ Ze kijken nog even rond, maar Nora heeft het wel gezien. ‘Laten we dat bankje ophalen en dan naar de behangwinkel gaan, dan hebben we daar ook nog genoeg tijd,’ zegt ze. Haar moeder knikt en samen lopen ze naar het zelfbedieningsmagazijn. Ze halen de dozen uit het schap en lopen door naar de kassa. Als ze even later bij de auto staan, kijkt moeder bedenkelijk naar de volle kar. ‘Kunnen we dat in een keer houden?’ Nora haalt haar schouders op. ‘We zien wel,’ zegt ze olijk. Ze zetten de spullen in de auto en na wat passen en verschuiven past alles er net in. Moeder klapt de achterklep dicht. ‘We kunnen gaan,’ zegt ze. Nora rijdt de auto de parkeerplaats af en voegt zich tussen het drukke verkeer. De behangwinkel is dichtbij en al snel parkeert ze het kleine Fiatje voor de winkel. Het belletje klingelt als ze de winkel binnenstappen. Er komt een lang, dun meisje naar hen toe. ‘Kan, ik jullie helpen?’ vraagt ze vriendelijk. Betsy, leest Nora op het kaartje dat op haar jasje gespeld is. ‘Ja, zouden wij wat behangboeken mogen bekijken?’ vraagt moeder. ‘Natuurlijk! Ik zal ze er even bijhalen.’ Betsy loopt weg en komt even later terug met een dikke stapel boeken. Ze legt de boeken op een lange tafel. Nora slaat het eerste boek open. Ze zucht. Er is zoveel keus! Ze bladert langzaam door het boek. Af en toe komt ze een behangetje tegen die haar wel leuk lijkt en daar plakt Betsy dan een papiertje tussen. Als ze drie boeken heeft gehad, heeft ze het wel gezien. ‘Ik denk dat ik nu moet gaan kiezen,’ zegt ze. ‘Dat is altijd het lastigste gedeelte,’ lacht Betsy. ‘Maar neem de tijd.’ Voor de tweede keer bladert Nora door de boeken. ‘Heb je al spullen voor je kamer gekocht?’ vraagt Betsy. ‘Ja,’ antwoord Nora. ‘Ik heb bijna alles.’ ‘Misschien moet je ook naar die kleuren kijken,’ zegt Betsy. ‘Als de kleuren van bijvoorbeeld je bank terugkomen in het behang, krijg je een geheel.’ ‘Dan vind ik deze wel heel mooi!’ Nora wijst naar een grijs-wit behangetje met een klein streepje groen. Het lijkt net een ruig landschap. Ze kijkt naar haar moeder. ‘Is dit een goed idee?’ Haar moeder knikt. ‘Dat lijkt mij erg leuk staan bij alle spullen die je hebt.’ ‘Misschien is het leuk als je twee wanden behangt en twee muren saust,’ zegt Betsy. Nora wordt steeds enthousiaster. ‘En als ik dan een zachtgroene saus neem, zal dat niet leuk staan?’ Ze kijkt van moeder naar Betsy. Die knikken allebei enthousiast. ‘Willen jullie nu ook direct muursaus uitzoeken?’ ‘Ja, laten we dat maar doen,’ zegt moeder. ‘Dan kan papa morgen meteen aan de slag.’ ‘Prima, hier hebben we de groene palet.’ Betsy legt een grote kaart voor hen neer met allemaal kleine, groene vakjes erop. Elk kleurtje is weer iets donkerder of lichter dan de ander en alweer is het moeilijk kiezen. ‘Zal ik dezelfde kleur groen als het behang nemen?’ vraagt Nora. Betsy pakt het stukje proefbehang en houdt dat bij de vakjes. ‘Dat zou ik wel doen, zo houd je het rustig.’ Samen kiezen ze een mooie, zachte kleur uit. Na een paar minuten lopen ze met een paar behangrollen, de muurverf en een pakje kwasten de deur uit. Bij het uitlaten had Betsy nog gevraagd of ze langs mocht komen als het af was. Ze was al net zo benieuwd naar het resultaat als Nora zelf. Ze had er meteen spontaan op gereageerd en ze hadden nog snel hun nummers uitgewisseld. Ze zou haar een appje sturen als de kamer klaar was. Ze heeft er nu al zin in! Nora stapt in de auto en ze rijden naar huis.