Eerste keer als getrouwd vrouw

Dit is de eerste keer dat ik scrhijf als getrouwd vrouw. Ik denk niet dat mijn manier van scrijven er door zal veranderen.

Op 26 Augustus zijn mijn vriend en ik in Nijmegen getrrouwd. was een errug leuke dag. John en ik hadden verwacht dat het wel een 'gezellig feessie' zou worden, maar het is eigenlijk toch wel veel meer dan dat. Het was voor ons gewoon de perfecte dag. We hebben het zo naar ons zin gehad, en hadden allemaal hele leuke mensen om ons heen, waardoor het allemaal nog leuker werd.

Behalve een ring om mijn vinger en een nieuwe achternaam is er niet veel veranderd in mijn leven. Alhoewel; ik ben ook gestopt met roken, dat is natuurlijk ook een 'milestone'. op 27 Augustus ben ik gestopt, en ik moet toegeven dat het me nu best gemakkelijk afgaat, na een maand begon het allemaal wel mee te vallen. Qua gezondheid er op vooruit gegaan? Ik merk dat ik minder hoest en last van mijn keel heb, verder merk ik het vooral aan mijn gewicht: ik ben 7 Kilo aangekomen!!! En ik was al niet de slankste!! Ik zei al tegen mijn man (hihi, klinkt nog steeds grappig) dat ik nu niet van longkanker zou sterven, maar waarschijnlijk van het te dik zijn... Het is ook nooit goed. Ach, ik heb het er wel voor over. ik hoop dat ik me er in het nieuwe jaar er toe kan zetten om te beginnen met lijnen.

Ik werk nog steeds in dezelfde baan, en heb er nog steeds vaak moeite mee. Het is vooral dat managen van een groep mensen (het zijn er inmiddels 8 waarvoor ik de verantwoordelijkheid heb) waar ik zo moe van word. Ik heb het idee dat ik mijn 'eigen' werk niet goed genoeg kan doen omdat het team zo veel tijd op eist. nu zei mijn manager wel dat ikeen erg onervaren team heb, waardoor ik zo ook te veel 'aan de hand moet houden'. Zij steunt me erg in deze baan. helaas gaat ze morgen naar een sollicitatie gespek. ik hoop zo dat ze het niet krijgt!! Zelf ben ik nu ook maar begonnen met rond kijken, en ik weet wat ik wil: een goedbetaalde baan zonder het managen van mensen... Bestaan die in de publieke sector?

Dit weekend zijn we bij vrienden (James en jo) op bezoek geweest in Wiltshire. Dat was wel gezellig. James was trouwens een van de eerste die voor mij werkte in mijn huidige baan, hij was binnen twee maanden al weer weg, maar was toen hij er was erg goed. (hij ging bij ons weg omdat hij en jo liever in Wiltshire woonden dan bij Birmingham in de buurt, en ik kan het ze niet kwalijk nemen!) Ik ben verbaast dat we contact hebben gehouden, maar hij en Jo kwamen voor onze bruiloft helemaal naar Nederland, dus toen dachten wij: moeten wij hen ook maar eens een keer opzoeken. Dat hebben we dus dit weekend gedaan. We zijn net terug en ik kwam er achter dat we de camera bij hen hebben laten liggen.
oops, dat is 138 KM zuidelijk van ons, dat is even een poosje rijden om weer terug te krijgen!! Best K*t eigenlijk!! vooral omdat we volgende week, terwijl we in Birmingham zijn voor 'My Fair Lady' een cache in het centrum willen doen waarbij we ons fototoestel nodig hebben.

ik ben benieuwd wanneer we het terug krijgen...

Nou, heb vast weer genoeg geschreven.

tot schrijfs

Imke