eindelijk..

eindelijk met hem gepraat, al ging het eerst niet zo goed
ik was onwijs boos, al die opgekropte woede enzo wat er in me zat
dat steeds maar uitstellen wat me allemaal dwars zat
het kwam dus best wel als een tornado over hem heen
beetje lullig wel van me
maar gelukkig vatte hij het goed op

ben er alleen helemaal niks mee opgeschoten
idd nog steeds hetzelfde: hij weet het niet
wil het nog een tijdje aankijken met zijn vriendin
trouwens voor het eerst dat we daar echt over gepraat hebben
het gaat totaal niet goed tussen hun
waardoor ik toch weer hoop krijg

heb hem net nog even gesmst
gevraagd hoe ik er nou precies voor sta
wat hij nou precies over me denkt
misschien niet zo'n goed idee.. ik weet dat het positief is
en daar schiet ik op dit moment niks mee op aangezien hij toch wel bij zn vriendin blijft
maar ik wil het gewoon even horen denk ik..

wat ik al dacht is trouwens waar, zijn vriendin weet amper tot niks over mij
ze weet dat hij bij me langs was geweest
maar verder weet ze volgens mij erg weinig

maar ok.. ik wacht het wel gewoon weer verder af..
opzich best wanhopig
maar hij is gewoon te leuk om te laten gaan..
31 jan 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Brakisch
Brakisch, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende