Emotie-loos

Ik voel me emotie-loos.
Ik leef, ik loop, ik eet.
Maar ik merk er niets van.

Ik voel me niet blij, niet boos, niet verdrietig.
Ik leef gewoon.

Alles is weg. Alles is naar een andere wereld.
Ik vraag me vaak af waarom alles zo is gegaan.
Waarom alles zo is gelopen.
Maar ik kan uren naar een antwoord zoeken,
maar ik zal hem nooit kunnen vinden.
Want hij bestaat gewoon niet.

Mensen kunnen mij alles aandoen wat ze willen.
Maar ze zullen mij nooit zien lijden.
Ze zullen mij nooit gekwetst zien.
Want in mijn wereld, bestaat geen verdriet

Als er een grap wordt gemaakt,
zullen zij mij niet zien lachen.
Ze zullen mij nooit blij zien.
Want in mijn wereld, bestaat geen blijdschap

Waarom is mijn wereld zo?
Waarom is mijn leven zo emotie-loos?

25 sep 2005 - meld ongepast verhaal

Jimm, man, 36 jaar

Tinkgirlin zondag 25 september 2005 20:03
Dunno
Je zult wat mensen moeten vinden die jou leven kleur geven, jou blij kunnen maken, je verdrietig kunnen maken, je kunnen troosten
Vrienden geven jouw leven kleur
Liefs
nobodyknow zondag 25 september 2005 20:37
ik denk ook,. dat je het zelf gewoon proberen moet,.
succes
Blubheid* (opgeheven op 10-6-2008) maandag 26 september 2005 08:01
Zo voelde ik mij afgelopen vrijdag ook, ik wilde op dat moment zo graag iets voelen, desnoods pijn en verdriet. En zelfs dat werd mij niet gegund. Het leven kan raar zijn. Je schrijft mooi! Wat je schrijft is doordacht, ik hou van mensen die nadenken over wat ze opschrijven, of over het leven.
Sterkte lieverd..
Liefs,

vorige volgende