en daarna sterf je

Ik weet niks meer.

Ik denk met mijn verstand waardoor ik dingen doe die mijn gevoel niet willen...

Mijn verstand bezorgd me een veilig leven, een leven die ik misschien helemaal niet wil... ik wil wel een veilig leven maar niet degene waar ik voor kies, maar ik kies daarvoor omdat deze weg mij het meest verstandig lijkt....

Ik wil t alleen allemaal niet.

T enige dat ik me zelf hierover wijs kan maken is dat er een heel grote kans is dat ik ooit blij ben dat ik voor deze manier heb gekozen, maar de kans is groot he, de kans is niet 100%....

Ik heb altijd mijn gevoel gevolgd, daardoor ben ik steeds zo naar de klote gegaan, nu neemt mijn verstand t over, een soort "oerinstinct", "zelfbescherming" maar als ik met mijn verstand ga werken weet ik niet of ik t leuk zal gaan vinden....

Weet je, ik voel me mislukt, ik ben 33, en heb niets.... moet WEER opnieuw beginnen, bahbahbah... misschien doe ik t wel niet eens meer,.... ik ga gewoon niks meer willen, doe wat ik moet doen en wacht tot ik doodga... en alsjeblieft, laat dat niet al te lang duren meer...

Als ik nu een grot inloop, en kom daar n lamp tegen met een geest erin, en die zegt ik kan jou nu 5 jaar een geweldig leven geven en daarna sterf je, dan doe ik t meteen! liever 5 jaar de tijd van mn leven dan 40 jaar zo doorkutten....

ik zou t meteen doen, 5 jaar alng feest! daar heb ik de dood wel voor over hoor... liever dat dan niks..

Maar goed, er zijn maar 2 opties op dit moment, of een eind eraan breien of volhouden...
simpel zat,... en ik wil de ene maar kies de andere..

Waarom?

Omdat ik zwak ben, maar toch mn best wil doen... en ik ben er nog, ondanks alles....

8 jaar loop ik al te kloten hiermee, niet 8 jaar lang zo erg als nu, maar t zit in me en gaat niet meer weg... en ik ben er nog steeds... ik ga maar door... zie t nu niet meer zitten, maar een jaar geleden had ik hoop.... al had ik alleen die hoop maar weer in mn kop, dat scheelt al de helft....

Ik ben sterker dan ik denk, ik zit er vaak helemaal doorheen, maar blijf maar proberen, elke keer weer n andere manier om te proberen een mooi leven te hebben.... en elke keer mislukt het, maar dan ben ik ff de weg kwijt en probeer ik t opnieuw,... gek word je ervan....

Iedereen zegt ook dat ik goed bezig ben... maar wat doe ik goed dan? naar mn ma toegaan?.... ik vind t echt niet leuk hoor, maar ik had geen keus, iedereen zegt dat ik de keus had, maar ik had t niet,... als ik t niet gedaan had had t erg slecht met me afgelopen, en ik vind dit al beroerd genoeg....

ik weet niet wat ik moet doen,... ik weet niet of mijn verstand volgen de goede keus is, maar ik ben er nu aan begonnen en kan niet meer terug, ik moet mijn verstand volgen om meer tegenslagen te voorkomen.... BAH! KOTS! GORGEL! klotekutzooi

stiekem hoeft t voor mij allemaal niet meer.... wat ik net zei, als ik t niet zelf mag doen, dan wacht ik wel tot t vanzelf gebeurd, tot die tijd gewoon automatische piloot..