en dan krijg je eeen paar kankerklappen.

Oh god.

Ja, dat is me stopwoord ja.

Als allereerst wil ik even iedereen mijn excuses aanbieden.
Wat KLOTE , dat mijn verhalen op die manier op jullie overkomen.
Het is was meer bedoeld , om te uiten dat ik me gwoon kut voel.
En ik bedoelde het echt niet zo.
Het spijt me dan ook voor iedereen die zich er heel erg kut doorvoelde.

Kijk weet je,
mijn leven is ook niet zo leuk.
Ik woon ssinds drie maanden weer thuis.
Ik ben 16 en ik heb hiervoor 2 jaar niet thuis gewoon.

Mijn moeder en mijn vader kunnen ons ( mij en me zusje ) alleen maar vertellen dat we kankerkinderen zijn.
En daarom hebben wij besloten om over 2 jaar. als k met mijn VWO klaar ben, op onszelf te gaan wonen.
WE hebben het helemaal gehad.

Daarom voel ik me altijd zo kut
Omdat autisme er dan ook nog eens bij komt.

Als je naar mij kijkt,
zie je een vrolijk meisje,
Hoogbegaafd, grote tieten, en ook nog eens harstikke lief.
Me zusje is ook zo

Maar als je dan gaat kijken onder onze leuke smiles, en populariteitskwallen.
dan zie je wel degelijk iets waar je van schrikt.
We zijn de afgelopen 2 jaar, langzaam gek geworden.
Van iedereen die ons voor kankerkind uitscheld.

En voor de miljoenen mentale klappen die we hebben gekregen.

NEE WE ZIJN NIET GESLAGEN !
ECHT NIET.

Maar wel mentaal.
En weet je ,
ik wil niet opvallen, ofzo
Maar zo voelde ik me gwoon op dat moment,
en na 2 dagen kwam ik er pas achter dat iedereen het kon lezen.
Best wel stom zeg maar

Ik bedoel het allemaal niet zo,
het spijt me,
dat wilde ik even zeggen,


[ pon da reply ]
08 jun 2008 - bewerkt op 08 jun 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Lil_Lariss
Lil_Lariss, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende