En.. de volgende
Lief dagboek,
Ik had al in mijn vorige verhaal gezegd, dat ik misschien nog een verhaal zou plaatsen vandaag.
Maar nu weer op een andere computer, een andere kamer, dus misschien meer inspiratie? Ik heb de rare drang om nu en hier te schrijven maar ik heb geen idee waarom. En dan kijk je door je kamer en denk je wat ik zal ik nu weer is voor geheimpje aan mijn dagboek verklappen? Hier bij MD is je dagboek eigenlijk een soort levend persoon.. omdat jullie er op reageren, dus krijg je antwoord van je dagboek, maar dat is alleen als je het op de rare en vage manier bekijkt zoals ik dat weer doe. Als ik zo om me heen kijk weet ik dat alles heb, behalve echte vrienden, ik ben geen zelfverzekerd persoon, en wordt door veel mensen de grond ingeluld. Ik heb eerst een beste vriendin gehad, maar die brak me, en meteen was de hele dag school tegen me, omdat ze iedereen tegen me had opgezet, terwijl ze niet eens op mijn school zat. En nu, had ik ook weer een vriendin, en die heeft ook met me gebroken, maar nu opeens niet meer. en dan zit je zoals ik ziek thuis, te piekeren over van alles en nog wat, en ondertussen spleit je hoofd bijna uit elkaar van de hoofdpijn. Waarom is het leven zo ingewikkeld? Als je ouder bent, weet je het dan opeens wel allemaal? Zucht.. Alles lijkt zo zwaar, zo onhaalbaar waarom toch?
kazella*, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende