Ruzie met me beste vriendin.
Ruzie met M & T.
Proberen die jongen te negeren.
Mama proberen te helpen.
Me leven staat nu gewoon helemaal op de kop.
Ik weet het even niet meer, ik laat het me maar allemaal maar voorbij gaan.
Ik weet niet meer wat goed is en wat niet.
Ik weet niet waar ik heen moet met me woede en verdriet.
Het licht puntje in me leven, op het moment is me lieve vriendje.
Me opa&oma en natuurlijk Selleke niet te vergeten.
Als ik naar opa&oma ga, dan kan ik weg, weg van de narigheid.
Weg, weg van de thuis situatie. Daar kan ik mezelf zijn zonder die verdriet.
En dat doet me goed!
Maar nu ben ik een paar weekjes thuis, hoe moet ik door komen?
Zonder mijn vrienden, die ik aan het kwijt raken ben.
Doe ik nou iets fout? Of ligt het nou echt aan jullie?
Pfff..
Wist ik maar hoe en wat..
--