en weer een kras
en weer een kras..
er staat een kras op mn arm
een weer een litteken.
dat me eraan herinnert wat er allemaal gebeurd is
het bloed druppelt naar beneden en valt op de grond
ik zit op mn hurken en leun tegen de muur.
het voelt verlichtend en verdovend.
tot de volgende dag.
de volgende dag is het confronterend.
maar toch dat kleine beetje controle die je dan hebt.
het kleine beetje bestrijden van emotionele pijn.
maar uit eindelijk helpt het niets..
helemaal niets
en toch gebeurt het opnieuw ..
er staat een kras op mn arm
een weer een litteken.
dat me eraan herinnert wat er allemaal gebeurd is
het bloed druppelt naar beneden en valt op de grond
ik zit op mn hurken en leun tegen de muur.
het voelt verlichtend en verdovend.
tot de volgende dag.
de volgende dag is het confronterend.
maar toch dat kleine beetje controle die je dan hebt.
het kleine beetje bestrijden van emotionele pijn.
maar uit eindelijk helpt het niets..
helemaal niets
en toch gebeurt het opnieuw ..
08 jan 2012
- meld ongepast verhaal
-
KleineIk
zondag 08 januari 2012 03:59
waarom?
ik heb het ook gedaan.
ben gestopt en voel me geweldiger dan ooit..
ik weet hoe moeilijk het is, maar ga je lichaam niet verminken door je gevoelens.
praat er over met iemand?
xoxo
love&rock -
oeleboele
zondag 08 januari 2012 04:27
idd, ik deed het ook best lang en in het begin vond ik het heel moeilijk dat er niks stond wat ik zo gewend was maar nu er niks meer staat is het de grootste opluchting die je maar ooit kan voelen. alsof je vrij bent.. van jezelf.
het is heel moeilijk, maar zo waard.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 dec 2011 voor hem een spel ( 6 )
- O 04 dec 2011 goeiemorgen..
- O 03 dec 2011 mn persoon of toch niet ( 1 )
- O 03 dec 2011 nieuw ( 6 )