En weer een update schoonmoeder

Mijn schoonmoeder ligt nog steeds kritiek in het ziekenhuis.
Het gaat relatief goed met d'r. Dat is voornamelijk te danken aan hoe positief ze is.
De opertie is pas op maandag en dat zal het keerpunt eigenlijk zijn- als ze zich door de operatie slaat dan zal het alleen maar beter gaan. Maar ja, een triple heartbypass is niet niks. Daar moeten ze bijvoorbeeld je hart voor stoppen en weer starten, en dat alleen al is een groot risico. Gelukkig is de kans op slagen nu daags met al die nieuwe technologie erg goed, dus wij zijn hoopvol.

Tot de operatie moet zij vooral stil liggen en niks doen. Dat is natuurlijk ook moeilijk, want stil liggen betekend in haar geval stil liggen op d'r rug en niks behalve de armen bewegen. Zelfs eten moet ze liggend doen. Overdag kan ze zich daar goed aan houden, maar wanneer ze slaapt heeft ze daar minder controle op.
gisteren nacht hebben ze haar slaap pillen gegeven- naast de morfine die ze constant toegedient krijgt. Dit leidde tot, zoals ze het zelf noemde 'psycidelic dreams' het begon grappig over hoe het ziekenhuis veranderden in een smokkelaars huis, en de verpleegsters piraten waren, maar het eindigde in een nare droom met moord. Tijdens haar droom probeerde ze op te staan. De verpleegster waren er op tijd bij om haar te stoppen, want bewegen mag dus echt niet met de ballon pomp in.

Het is zo raar om te bedenken dat we twee weken geleden een heerlijke vakantie hebben gehad samen, en dat ze nu letterlijk ligt te vechten voor d'r leven. Dubbel ook, want het is eng om te bedenken hoe snel zoiets gaat, maar het is fijn om te weten dat we in ieder geval zo'n fijne vakantie hebben gehad zo vlak voor d'r ziekenhuis opname.

Ook al is ze kritisch ziek we denken allemaal dat ze zich er wel doorheen slaat, de de familie is nu al druk aan het bespreken over hoe het moet als ze het ziekenhuis uit mag. dat duurt nog wel even, en gelukkig maar, want de meningen lopen uiteen.

in de tussen tijd gaan we we even door met het normale leven. George is even terug naar huis om een bruiloft te doen (hij is priester) en komt vanavond weer terug, John's vader neemt Ilse, ons, Kath en Nick mee naar het Sea Life Centre in Birmingham om de vissen te zien, en natuurijk brengen we nog wel dagelijkse bezoekjes aan het ziekenhuis.
Maandag is het dus weer even spannend, maar hopelijk hebben we daarna meer zekerheid.

groetjes Imke