Energiek

Je moet altijd een keuze maken. Het is of A of B. Waarom kan het niet op maandag tot woensdag A zijn en donderdag tot zondag B zijn? Ik kan geen simpele keuze maken tussen 'Ben jij een doorzetter? A: Ja B:Nee. Want de ene week ben ik dit wel en de andere week niet. Ik kan geen simpele vragenlijst invullen met vragen waar ik tussen ja, nee of soms moet kiezen.

Ik kan me best voorstellen dat dit makkelijk zou moeten zijn. Ieder mens heeft eigenschappen en kenmerken die typerend zijn voor zijn of haar karakter en persoonlijkheid. Maar dat heb ik nou dus niet. Ik ben zo onvoorspelbaar als het weer in Nederland, en geloof me ik word er zelf gek van. Ik ben de sneeuw in de zomer.

Ik wil dingen doen, mijn hoofd zit vol met energie, maar mijn lichaam houdt me tegen. Ik heb geen energie, maar toch ook weer wel. Het moet er allemaal uit en mijn hoofd zit in conflict met mijn lichaam. Mijn lichaam moet op de bank of in bed liggen, ik kan nu even eenmaal niet anders. Maar mijn hoofd zit continu lijstjes op te sommen met dingen die ik moet, kan en zal doen. Als ik het dan ook besluit te gaan doen merk ik aan het einde van de dag weer dat ik te veel gedaan heb en voel ik me een mislukkeling. Als ik het NIET doe, idem. Ik kan het voor mezelf nooit goed genoeg doen.

Ik ga 's avonds letterlijk naar bed met lijstjes in mijn hoofd. Dit doen, dat doen, zus doen, zo doen.. Gewoon doen! Mijn lichaam is gelukkig even zo moe dat ik minder last heb van de slapeloosheid. Dat wilt niet zeggen dat ik geen nachtmerries meer heb, alleen dat ik wat langer kan slapen dan normaal. Misschien helpt het als ik schrijf? Als ik hier schrijf en af en toe iemand iets zegt waar ik wat aan heb? Waarschijnlijk verwijder ik dit na een uurtje toch weer. Want dat doe ik. Vol energie begin ik het toetsenbord te vernielen en voor heel even voel ik me goed, zelfs lichtelijk euforisch. Maar dat duurt nooit lang. Wat moeten mensen wel niet denken, dadelijk kent iemand me / wordt het gelezen door de verkeerde persoon. Ja, ik ben paranoïde en niet zo een beetje.

Ik roep ook al maanden dat ik terug moet naar mijn de beste man, zoals ik mijn hulpverlener noem. Maar ik voel me of té rot om contact met hem te zoeken, bang voor de gevolgen.. Of ik zit zo vol energie dat ik het allemaal wel zelf denk aan te kunnen. Ik word serieus gek van mezelf.

In ieder geval, misschien moet ik weer eens proberen wat meer te gaan schrijven.