Er is iets blijven hangen
Zo,
Dat is lang geleden.....
Waarschijnlijk kent niemand me hier nu nog maar een paar jaar geleden was ik hier dagelijks aan t tikken.
Ik was depressief (volgesn de mensen die er verstand van zeggen te hebben, maar ik denk dat ze gleijk hadden) in die tijd, en het luchtte altijd ontzettend op als ik hier het 1 en ander wegschreef.
Ik heb al die verhalen toen weggehaald weer omdat ik er niet meer aan wilde herinnerd worden.
Maar hier ben ik weer, ik denk dat er iets is blijven hangen.....
Ik zou het niet nog steeds een depressie willen noemen, meer een ontzettende onzekerheid en vooral bangheid.
Ik was toen ontzettend bang dat niemand iets van me moest hebben, en dat ik ook niet gemist zou worden als ik er niet geweest zou zijn, ondertussen weet ik dat dat ook niet zois want iemand die er nooit geweest is kan je niet missen
Ondertussen ben ik zelfs getrouwd, en ik hou heel veel van haar, dankzij haar ben ik waarschijnlijk toendertijd ook uit de put geklommen.
Ik heb nu het probleem dat ik een (volgens mijn moeder) "doemdenker" ben.
Ik denk achter alles iets negatiefs. al weet ik dat er niets is, dan hou ik er rekening mee dat het iets slechts kan zijn.
Als iemand chagrijnig is dan heeft diegene net slecht nieuws gehad of zijn/haar dag niet.
NIET BIJ MIJ, nee bij mij zijn ze boos op mij, heb ik wat verkeerds gedaan en zal het tussen diegene en mij nooit goed komen.
Hiermee breng ik mezelf in de problemen, ik wil niet zo denken maar ik denk zo.
Ik maak mezelf er stapelgek mee en op die manier automatisch de anderen ook.
ik zla je een voorbeeld geven met degene die het allerbelangrijkst is in mijn leven:
mijn vrouw,
ze is vorige week een weekje op vakantie geweest met dr werk, het was eigenlijk geeneens vakantie want ze moest werken om de mensen waarmee ze ging te vermaken.
Elke ochtend belde ze en hoorde ik dat het de nacht ervoor 3 uur is geworden, gezellig wijntje en zo,je kent t wel.......
In mijn hoofd is dat niet zo, in mijn hoofd vind ze t gezelliger met hun dan met mij, als ze thuis is dan praat ze niet veel en ligt ze rond half 11/11 uur in bed.
Ik weet dat zo'n vakantie anders is dan het gewone leven, dat je na je werk dat tot 23.00 uur duurt nog ff wil ontspannen, en je akn niet de hele avond van 17.00 uur tot 23.00 uur continu doorkwekken, dat doet niemand. IK SNAP DAT.... Maar mijn hoofd snapt dat niet. (ik kan nog steeds zo wazig lullen als dat ik vroeger hier deed)
Mijn hoofd ziet haar niet ff naborrelen met dr collega's, mijn hoofd ziet haar eindelijk de tijd van dr leven hebben die ze bij mij niet heeft.....
Niet alle vrouwen zijn klef en zitten kontinu bij je, helemaal niet als je al weet-ik-t-hoelang bij mekaar bent, dus dat doet ze ook niet, maar ik zie dat nie zo, ik zie t als ze moet niks van me hebben.
Het stomme is, dat ik "tussen de regels" eignelijk wel zie dat ze van me houdt, ze heeft de week dat ze weg is 2 kalenders volgekalkt met ik zal je missen en zo, maar daarentegen is ze wel te druk om me te bellen als ze daar is, en eigenlijk deed ze dat wel, ze belde wel!!!! maar niet vaak genoeg naar MIJN zin.
Ik was jaloers op dr collega's, ik wilde al die leuke dingen met dr doen, en ik wilde erbij zijn met dat naborrelen. maar ik was thuis, ik lag om half 1 al in me bed.
Ik kan zulke dingen nooit vertellen aan mensen, ik ben niet zo'n prater, maar ik moest wel op gegeven moment, en heb t daarom maar over MSN met mn moeder erover gehad, die zei dat ze weet waar ik t over had en dat ik niet de enige ben die zo denkt maar dat ik er wel mee moest oppassen want je wordt er stapelgek van.
Ik snap nu wat ze daarmee bedoelde, het is een ramp.
Dus ik vanavond tegen haar gezegd: "mop, ik weet dat ik de laatste tijd erg moeilijk kan doen, ik weet zelf dat t zo is en ik wil het niet, en weet dat het nergens voor nodig is, maar ik doe het perongeluk toch" Ze zegt alleen maar nou zo moet je niet denken dat is nergens voor nodig, NEE DAT ZEG IK NET!!!!
Maar ja zeg es eerlijk, wat had ze dan moeten zeggen?
Ik ben in de war, echt verschrikkelijk, ik weet onbewust dat alles wat ik denk onzin is, maar bewust maak ik mezelf stapel- en stapelgek met die dingen.
ik moet dit echt te boven komen want ik ga echt mezelf ontzettend in de stress werken ermee. en stress is niet goed voor je........
Dat is lang geleden.....
Waarschijnlijk kent niemand me hier nu nog maar een paar jaar geleden was ik hier dagelijks aan t tikken.
Ik was depressief (volgesn de mensen die er verstand van zeggen te hebben, maar ik denk dat ze gleijk hadden) in die tijd, en het luchtte altijd ontzettend op als ik hier het 1 en ander wegschreef.
Ik heb al die verhalen toen weggehaald weer omdat ik er niet meer aan wilde herinnerd worden.
Maar hier ben ik weer, ik denk dat er iets is blijven hangen.....
Ik zou het niet nog steeds een depressie willen noemen, meer een ontzettende onzekerheid en vooral bangheid.
Ik was toen ontzettend bang dat niemand iets van me moest hebben, en dat ik ook niet gemist zou worden als ik er niet geweest zou zijn, ondertussen weet ik dat dat ook niet zois want iemand die er nooit geweest is kan je niet missen
Ondertussen ben ik zelfs getrouwd, en ik hou heel veel van haar, dankzij haar ben ik waarschijnlijk toendertijd ook uit de put geklommen.
Ik heb nu het probleem dat ik een (volgens mijn moeder) "doemdenker" ben.
Ik denk achter alles iets negatiefs. al weet ik dat er niets is, dan hou ik er rekening mee dat het iets slechts kan zijn.
Als iemand chagrijnig is dan heeft diegene net slecht nieuws gehad of zijn/haar dag niet.
NIET BIJ MIJ, nee bij mij zijn ze boos op mij, heb ik wat verkeerds gedaan en zal het tussen diegene en mij nooit goed komen.
Hiermee breng ik mezelf in de problemen, ik wil niet zo denken maar ik denk zo.
Ik maak mezelf er stapelgek mee en op die manier automatisch de anderen ook.
ik zla je een voorbeeld geven met degene die het allerbelangrijkst is in mijn leven:
mijn vrouw,
ze is vorige week een weekje op vakantie geweest met dr werk, het was eigenlijk geeneens vakantie want ze moest werken om de mensen waarmee ze ging te vermaken.
Elke ochtend belde ze en hoorde ik dat het de nacht ervoor 3 uur is geworden, gezellig wijntje en zo,je kent t wel.......
In mijn hoofd is dat niet zo, in mijn hoofd vind ze t gezelliger met hun dan met mij, als ze thuis is dan praat ze niet veel en ligt ze rond half 11/11 uur in bed.
Ik weet dat zo'n vakantie anders is dan het gewone leven, dat je na je werk dat tot 23.00 uur duurt nog ff wil ontspannen, en je akn niet de hele avond van 17.00 uur tot 23.00 uur continu doorkwekken, dat doet niemand. IK SNAP DAT.... Maar mijn hoofd snapt dat niet. (ik kan nog steeds zo wazig lullen als dat ik vroeger hier deed)
Mijn hoofd ziet haar niet ff naborrelen met dr collega's, mijn hoofd ziet haar eindelijk de tijd van dr leven hebben die ze bij mij niet heeft.....
Niet alle vrouwen zijn klef en zitten kontinu bij je, helemaal niet als je al weet-ik-t-hoelang bij mekaar bent, dus dat doet ze ook niet, maar ik zie dat nie zo, ik zie t als ze moet niks van me hebben.
Het stomme is, dat ik "tussen de regels" eignelijk wel zie dat ze van me houdt, ze heeft de week dat ze weg is 2 kalenders volgekalkt met ik zal je missen en zo, maar daarentegen is ze wel te druk om me te bellen als ze daar is, en eigenlijk deed ze dat wel, ze belde wel!!!! maar niet vaak genoeg naar MIJN zin.
Ik was jaloers op dr collega's, ik wilde al die leuke dingen met dr doen, en ik wilde erbij zijn met dat naborrelen. maar ik was thuis, ik lag om half 1 al in me bed.
Ik kan zulke dingen nooit vertellen aan mensen, ik ben niet zo'n prater, maar ik moest wel op gegeven moment, en heb t daarom maar over MSN met mn moeder erover gehad, die zei dat ze weet waar ik t over had en dat ik niet de enige ben die zo denkt maar dat ik er wel mee moest oppassen want je wordt er stapelgek van.
Ik snap nu wat ze daarmee bedoelde, het is een ramp.
Dus ik vanavond tegen haar gezegd: "mop, ik weet dat ik de laatste tijd erg moeilijk kan doen, ik weet zelf dat t zo is en ik wil het niet, en weet dat het nergens voor nodig is, maar ik doe het perongeluk toch" Ze zegt alleen maar nou zo moet je niet denken dat is nergens voor nodig, NEE DAT ZEG IK NET!!!!
Maar ja zeg es eerlijk, wat had ze dan moeten zeggen?
Ik ben in de war, echt verschrikkelijk, ik weet onbewust dat alles wat ik denk onzin is, maar bewust maak ik mezelf stapel- en stapelgek met die dingen.
ik moet dit echt te boven komen want ik ga echt mezelf ontzettend in de stress werken ermee. en stress is niet goed voor je........
11 mrt 2007 - bewerkt op 19 mei 2007
- meld ongepast verhaal
-
xIncognito
maandag 12 maart 2007 09:02
Ik behoor inderdaad tot de nieuwe generatie MD-ers en ken ik je niet, maar toch wil ik je van harte 'welkom terug' heten..
xIncognito -
blabla (opgeheven op 23-7-2011)
maandag 12 maart 2007 11:45
Al is doemdenken erg lastig om mee om te gaan, het kan ook juist een kwaliteit zijn, die je bij bepaalde dingen heel goed van pas komt.. Eens een doemdenker, altijd een doemdenker denk ik.. Het is de kunst om met je doemdenken om te leren gaan en van daaruit de controle over je eigen leven te nemen..
Daarnaast is het belangrijk (maar wel heel moeilijk) om in te gaan zien dat je wel degelijk de moeite waard bent! Ieder mens heeft goede kanten, maar ook slechte kanten.. Ook jij hebt slechte kanten, niemand is immers perfect, maar dat betekent niet gelijk dat jij minder waard bent dan andere mensen.. Je vrouw is niet voor niets getrouwd met je (of je moet heel erg rijk zijn dat kan nog wel eens een uitzondering zijn).. Zoals nu de situatie met de vakantie met haar werk, als je het daar zo moeilijk mee hebt, probeer het om te buigen in het positieve en bedenk wat leuke uitjes om samen met je vrouw te doen als ze terug is van vakantie, of andere dingen om het net even wat specialer te maken allemaal.. 
Ik hoop dat je wat aan m'n reactie hebt! -
Mr Happy
maandag 12 maart 2007 12:11
ja ze is idd met me getrouwd omdat ze van me houdt, maar je kan ook opeens geen patat meer lusten zeg ik dan weer. en misschien zijn mijn slechte kanten wel hetgene waarvan mensen me minder zouden mogen
-
blabla (opgeheven op 23-7-2011)
maandag 12 maart 2007 12:37
Maar dat is meer als-als-als.. Dan is alles mogelijk en niets zeker toch? Bij iedereen zijn de slechte kanten een reden dat mensen iemand minder mogen, maar dat wil niet zeggen dat niemand je meer mag.. Daarnaast is het belangrijk dat je je eigen slechte kanten kent, en je eigen goede kanten natuurlijk.. Als je je eigen slechte kanten kent, dan kun je jezelf leren ermee om te gaan.. Zelfkennis is heel belangrijk..
Zoals je hier schrijft lijk je me een aardig iemand.. Er zijn altijd tig dingen die iets positiefs en die iets negatiefs kunnen bevestigen.. Het is alleen wel belangrijk om het verschil daarin te zien tussen iets wat feitelijk is, wat niet weerlegt kan worden, en iets wat subjectief is, en dus wel weerlegt kan worden..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 feb 2017 Waar ik het aller-aller- aller- trotst op ben ( 1 )
- O 17 apr 2015 Het is niet eens meer egoistisch te noemen ( 1 )
- O 09 okt 2012 brand ( 2 )
- O 06 sep 2012 welk geld dan godverdomme ( 3 )
- O 06 sep 2012 je kan niet meer betalen dan je verdiend ( 4 )
- O 28 aug 2012 t komt wel uit jezelf maar t niet hoe je je voelt ( 2 )
- O 28 aug 2012 Een "weet je nog" ( 1 )
- O 27 jul 2012 fuck iedereen
- O 03 jun 2012 Raar dat ik single ben? ( 1 )
- O 03 jun 2012 ik doe geen moeite meer
- O 09 mei 2012 i'm sexy and i know it ( 2 )
- O 07 apr 2012 wat eigenlijk goed is ( 1 )
- O 03 apr 2012 ik kan zelfs mezelf geeneens gelijk geven ( 1 )
- O 04 feb 2012 negatief en lastig
- O 15 jan 2012 lusteloos gevoelloos