erfelijk of je karkter??
Laatst had ik een gesprek over depresiviteit. Of het erfelijk was of niet. Mss is het al bewezen, maar wij dachten van niet.
Maar de ander d8 dus dat het in de gene zit en dat je het gewoon meekrijgt van je ouders. Ik denk van niet. Ik denk dat het ligt aan de omgeving en je karkter. Mss zijn sommige depresiviteiten wel deels erfbaar, maar je moet wel in aanraking komen met dingen die je depresief maken.
Het grootse deel ligt denk ik aan je omgeving. Als je nog jong bent en je krijgt veel tegenslagen te voortduren heb je mss wel meer kans, niet altijd, want je kan een positief karkter hebben. Maar als je daar in tegen een negatieve denker bent, dan kan het zo zijn dat de kleinste tegenslagen je al depressief maken.
Maar wanneer ben je een negatieve denken. Hoe komt dat? Het zit in je karkter en je karkter is ook deels aangeboren, maar heb je ook meegkregen toen je ouder werd. Als jou ouders altijd negatief denken/dachten is de kans waarschijnlijk groter dat jij dat ook doet. Dat lijkt mij tenminste. Maar als jou ouders altijd positief denken en menen dat alles kan en lukt, zul je dat later ook eerder denken.
Natuurlijk kwamen we hierbij ook op de uitzonderingen, hoe komen sommige mensen dan toch zo depressief als ze wel een positieve jeugd hebben gehad en positief denkende ouders. Om eerlijk te zijn heb ik echt geen idee.
Ik gooi het op je karkter, maar ja alles is al karkter. Heeft het dan te maken met de stofjes die er uitgewisseld worden in je hersenen?
Dat zat ik laatst ergens te lezen. Best wel intressant. Soms gaat er iets fout met een stofwisseling in je hersenen. Het stofje dat je vrolijk maakt ofzo wordt fout afgegeven of niet aangemaakt en daar kan je depressief van worden. Maar zou dit dan toch erfelijk zijn of juist niet... en wat en hoe en wanneer en nu heb ik nog meer vragen
Ben dus helemaal nix opgeschoten met deze discussie, al was het wel gezellig
Maar de ander d8 dus dat het in de gene zit en dat je het gewoon meekrijgt van je ouders. Ik denk van niet. Ik denk dat het ligt aan de omgeving en je karkter. Mss zijn sommige depresiviteiten wel deels erfbaar, maar je moet wel in aanraking komen met dingen die je depresief maken.
Het grootse deel ligt denk ik aan je omgeving. Als je nog jong bent en je krijgt veel tegenslagen te voortduren heb je mss wel meer kans, niet altijd, want je kan een positief karkter hebben. Maar als je daar in tegen een negatieve denker bent, dan kan het zo zijn dat de kleinste tegenslagen je al depressief maken.
Maar wanneer ben je een negatieve denken. Hoe komt dat? Het zit in je karkter en je karkter is ook deels aangeboren, maar heb je ook meegkregen toen je ouder werd. Als jou ouders altijd negatief denken/dachten is de kans waarschijnlijk groter dat jij dat ook doet. Dat lijkt mij tenminste. Maar als jou ouders altijd positief denken en menen dat alles kan en lukt, zul je dat later ook eerder denken.
Natuurlijk kwamen we hierbij ook op de uitzonderingen, hoe komen sommige mensen dan toch zo depressief als ze wel een positieve jeugd hebben gehad en positief denkende ouders. Om eerlijk te zijn heb ik echt geen idee.
Ik gooi het op je karkter, maar ja alles is al karkter. Heeft het dan te maken met de stofjes die er uitgewisseld worden in je hersenen?
Dat zat ik laatst ergens te lezen. Best wel intressant. Soms gaat er iets fout met een stofwisseling in je hersenen. Het stofje dat je vrolijk maakt ofzo wordt fout afgegeven of niet aangemaakt en daar kan je depressief van worden. Maar zou dit dan toch erfelijk zijn of juist niet... en wat en hoe en wanneer en nu heb ik nog meer vragen
Ben dus helemaal nix opgeschoten met deze discussie, al was het wel gezellig
23 mrt 2005 - bewerkt op 24 mrt 2005
- meld ongepast verhaal
-
miems
woensdag 23 maart 2005 20:07
Hmm.. depresiviteit is wel deels ervelijk, vaak zie je dat in gezinnen meerdere mensen depresief zijn. Mijn moeder bekijkt altijd alles van de positieve kant.. maar toch zijn mijn tweelingzus en ik depresief en de moeder van mijn moeder (mijn oma dus) is ook al haar hele leven depresief. Het ligt ook wel aan je leeftijd denk ik,.. want nu komt alles juist harder aan. mja.. 't is ook deels karakter denk.. eigenlijk is het gewoon beide,.. genen en karakter.
Liefs Miems -
Dangled (opgeheven op 19-5-2011)
woensdag 23 maart 2005 20:12
het is erfelijk bepaald en het komt door je omgeving
zit iets fout met neurotransmitters en tegelijkertijd ook deels geestelijk.
dus aanleg kun je hebben maar het hoeft niet altijd tot uiting te komen -
~*Kirst*~
woensdag 23 maart 2005 22:53
Ik zelf denk dat het erfelijk is.. En aan je karakter ligt..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 apr 2007 tijd
- O 11 jan 2007 leeuwarden again
- O 08 jan 2007 leeuwarden
- O 11 okt 2006 nog een keer samen
- O 10 sep 2006 Kort liefdesverdriet ( 1 )
- O 08 sep 2006 break-regrets ( 2 )
- O 31 aug 2006 nice people
- O 20 aug 2006 Verkeerd verbonden
- O 10 aug 2006 insecure/lonley ( 1 )
- O 10 aug 2006 liefde
- O 18 jun 2006 stafweekend
- O 05 jun 2006 voor mijn opa ( 4 )
- O 05 jun 2006 Denken aan de sterren ( 1 )
- O 03 jun 2006 R.I.P. since 31-06-06 ( 1 )
- O 01 mei 2006 donker hart