erger

ik ben bang dat ik terug zal vallen in een depressie... ik heb me nog nooit zo gevoeld... ik ben verward en erg verdrietig... ik ben agressief en ik snap niet veel meer.. ik ben totaal mezelf kwijt en ik vraag aan anderen hulp omdat mijn verstand en hart niets meer zeggen.... ze lijken niet meer te reageren...

ik voel me zo eenzaam en achtergelaten. iedereen die me zou kunnen begrijpen woont zo ver weg! en toch heb ik iemand nodig die me af en toe kan steunen of leiden of alleen zomaar zou luisteren en te begrijpen.... dat mis ik het meest.. respect en begrip...

ik wou dat ik naar huis kon... liggen in het gras en zwemmen in het water met uitkijk op een waterval... met overal vlinders om me heen en olifanten en bos... zo stil en toch niet eenzaam... ik kan meenemen wie ik wil... maar het enige wat ik wil is rust!!!

mijn wens is me gewoon één dag gezond en/of gelukkig voelen.. geen van beide heb ik ooit gekend... is dat nou ECHT teveel gevraagd... zoveel mensen wil ik helpen maar hoe begin ik bij mezelf....

ik zal niet vragen op een antwoord... alles waar ik op hoop... is thuis....

*home!*
26 feb 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van nieuwetijd
nieuwetijd, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende